Seni çok özlüyorum bütün her þeye raðmen
Yemin ederim! Sana sarýlmadan duramam
Beni kahreder þöyle, biraz boynunu eðmen
Yemin ederim! Sensiz, hayal bile kuramam
Sen, özümde, gözümde, her tatlý sözümdesin
»Kutsal Kitap’ta« böyle yazmýþ yüce Yaradan
Sen, yýldýzlý gecemde, bütün gündüzümdesin
»NUR«unla çýkacaðýz, son kutsal maðaradan
Seni seven arzda da çok nurlu semada da
Ayaðýna gül sersem, saçlarýna misk sürsem!
»Yine de bu yetmez« der zatýný seven Hüda
Keþke parmaklarýmla kapýný ben süpürsem
Þuramda aþk, aþk deðil; daha da ötesi var
Anlamaz bunu, ruhu þehvetine meftunlar
Dilinde sabah akþam Rabbinin bestesi var
Okudukça raks eder, huri denen hatunlar
Güneþ, tacýn olacak, tepede beraberken
Ýþte benim tek hocam diyeceðim herkese
O gün dünya ölüler ile dolmuþ makberken
Ruhlar doðru diyecek, yankýlanacak sese
S / ÂYE