gökyüzüne baktýk herkes kendi ilerleyiþini geri sayýmýný gördü önce yaptýðýmýz hatalar eksiklikler geçit yaptý bu dönencede ne çok yýldýz vardý kara topraktan yapýlma bilinmeyen gezegenler en gerçek biçimde döndü vurdu bizi dize getirmeye çalýþanlar ay yolunu þaþýrdý
kimi görmek istediðini gördü çok aþina olduklarý yüz aþýrdý havvanýn elinden elmayý gülemedi karmaþa karaya oturdu nuh’un gemisi çiftler salýndý gördüm ki her çift diðerinin benzeri kadýnýn erkeðin kaburgasýndan yaratýldýðý doðru
ayný bakmadý herkes doðal olaný da bu gökyüzü bakýþ renk ve görüþümüzde yýldýzlar çatýþýyor belli öyle küçük ki dünya kollarýmý açýnca kucaklarým geri dönersem yýldýzýndan yüzüme bakmaz
iyi ölçüp bulmalý yýldýzlarýn arasýný baþka bir dünya daha var mý? gökyüzüne bak
ama iyi bak
bakýþýmýzda renk
08. 09. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.