KOCA ADAM...
Küçücüktün zamanýn yoksulluk, yokluk, acýlarla geçti,
Biraz gülmeye kalksan felek seni hedef seçti,
Kötü anlarda yaþasan hayat sana bir deðer biçti,
Düþe kalka gittin yaþayamadýðýn gençlik yýllarýna.
Delikanlý çaðýn biraz farKlý olur diye düþündün,
Kimi gün eðlenip, kimi günde tekrar üzüldün,
Bir gün kader bana da güler deyip bir kenarda büzüldün,
Üzüle, büzüle gittin çile dolu orta yaþ yýllarýna.
Olgunluk yýllarýný yaþýyorsun feleðin darbesi indi yüzüne,
Sen misin ? dedi felek inanýrsýn benim sözüme,
Yaþ kemale eriyor gün göstermedi hala gözüme,
Ýki büklüm etti seni koþturtmaya baþladý koca adam yýllarýna.
Azrail ölümün yüzünü gösterip geri gönderdi seni,
Ben buradayým ve takipteyim unutma dedi beni,
Hayat bu senin istediðini deðil, yaþatýyor bildiðini,
En sonunda bindirecek beni yeþil renkli arabasýna.
Zafer Özcan-( 07.05.2014)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.