sabrým tükendi gel desem sana ey yar tutuklu yüreðimde sana ne kin, ne de nefret var
isterse üstüme abansýn buz kesmiþ taþ duvarlar bilmediðin seni bekleyecek bende sonsuz sabýr var
ister mavi’nin siyaha büründüðü gecede ister vurgun yemiþ sürgünle gel ne baþka sevdalarda konaklamaktan yýl ne de göç mevsiminde kal kurtulmak istersen eski aþklardan bir sonraki göçmen kuþlarla gel seni bir ömür bekleyecek çokça sabrým var
aþkta sabýr ehliyim gönül kapým açýk olur her ne zaman istersen o zaman gel
düþlere kelepçe vurulur sanma pranga dersen bir düþlere vurma özlem ta Yusuf’tan Mecnun’dan Ferhat’tan beri var
sair zamanlarda düþte de olsa ister bir meltem sonrasý ister fýrtýnayla gel
geleceðin günü beklemek için bende koca bir yürek var.
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.