Üzülme andým yürekte, üzülme! Sanma kahpelik saklý bir kara defterde. Aþikar sevdama atýlan kem adýmlar, Þimdi lal olsa da korkudan... Bir gün kendi tadýný tadacak o diller! Üzülme! Kan kuyusunda yüzemez bu millet , Kendi deryasýnda boðulacak küffarýn elini öpen nefesler... Sosyal Medyada Paylaşın:
yücel alpay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.