BİR SESSİZ YIĞIN

Benim þu gönlümün ilham faslýnda,
Bazen gecelerin aydýnlýðý var;
Bazen gündüzlerin karanlýðý var..
Duyan kulaklara, gören gözlere,
Gece, gündüz ne fark eder aslýnda?

Sanki sihirli bir ayna içimde,
Duyarak, bilerek, görerek hem de,
Bir þekil alarak her ifadem de,
Bütün haksýzlýklar, bütün isyanlar,
Kalemime yansýr ayný biçimde!

Belki yetmeyecek bir ömür, lakin
Yine de bu töre mukaddes bence;
Výz gelir! Bu yol da zindan, iþkence;
Benden öncekiler gibiyim bende!
Olamam arkadaþ, olamam sakin!

Ey þair! Doðru mu öksüz kaldýðýn?
Kendi öz Yurdunun Topraklarýnda;
Bu kalem oldukça parmaklarýnda,
Sakýn hislerinde yanýlmýþ olma,
Ardýnda kükrerken bir sessiz yýðýn!

17.11.1978

Mehmet YAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: