annesinin ölüsü baþýnda bekleyen yetim bir çocuk gibi gece
karardýkça kuduruyor þehir nasýl bir sessizliðe büründüyse çýt çýkmýyor
zaten senin olmadýðýn gecelerde kimsenin yaþadýðýna inanmazdým ben..
nereden bileceksinki nereden düþtüðünü yüreðimin ve gözlerimin nelere küstüðünü
ne yaþanacaklar biter aþkta ne yazýlacaklar daha çok kelimeler dökülür eþiklerine ve daha çok defa ölür gecenin annesi
hep beraber susalým þimdi sustukça büyüsün gürültüler avuçlarýmýzda öldürelim doðmamýþ çocuklarý öznesiz cümlelerden siyah kefenler biçelim
sonra gidelim biraz daha yetim kalsýn gece ve baksýn baþýnýn çaresine geçmiþ biz geçmemiþ yaralara sarýp düþlerimizi cehennemin dibine gidelim... Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayrık Otu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.