Ve ansýzýn Sancýsý düþüyor yüreðimize Gecenin bir deminde küsmüþlüðümüzle kadere Yazgýmýza ot týkamýþ Zemheri ateþimizde seviþirken gün. Ahraz dilimize doladýðýmýz zifiri gecede Kalemimin divitinden dökülüyor mýsralar Aslýnda þair de deðilim lakin Sözcükler içtimada hazýr ol da Bekliyor sanki…
Anýmsýyorum da Maviye aþýktý düþlerim Ölüm sessizliðini de tatmýþ bedenim sende Þimdi pembe düþlere yelken açmýþken Býrak düþlerimizi yaþayalým Ekmek aþ istemem bilirsin Bir yudum sevgimizin lezzetinde veda edelim Kýsacýk ömrümüze ne yazar.
Anýmsa Yola çýkarken kurduðumuz düþlerimiz Kuru bir çan sesi deðildi, dilimizden dökülenler Baharýn müjdecisi kiraz aðacý dallarýna düþen Yaðmur damlacýklarýnýn tatlý naðmeleri, Mavi kubbenin bestelediði mahur bestesi idi sevgili Bu þehrin geceleri Yalnýzlýðýmýn emsalsizliði þimdi…
Sustur lügatindeki asi kelimeleri Yaþamýmýzdaki satýr aralýklarýnda ara Rabbimin bahþettiði güzellikleri. Bilmediðin coðrafyalara kus Aðýz dolusu hüzünlerini Ve Ölgün cümlelerine Can ver.!
Haya et þair Secde et Kirpiklerinin harabelerine gömdün ya güya Kýldýðýn nafile namazlarýný Bak Güzellikler doðuyor ufukta Kim bilir ne sýrlar saklýdýr yalnýzlýkta.! Þimdi Biriktirdiðin cümlelerini atýp omzuna Gitme vakti Yalpalayarak yol aldýðýn Adý konmamýþ þiirlerin Salasýný okunuyor, Meczup yüreðinin kanat çýrpýþlarýnda Vurulurken Mavi.
Ellerin de aþk kanýyor.!
Fýrtýna sonrasý son sükunet bu Kapat gözlerini Dudaklarýndan sarkan o masum çocuða Emanet et yüreðinin iplerini Kurumuþ düþlerini yeþert yeniden Göz kýrpma ölüme…
Tan vakitlerinde Avuçlarýmýz uzanýrken Tanrý’ya Sýrata gömülsün günahlarýmýz Ruhumuzun kirliði arýnsýn bedenimizden Ateþten nehirler geçsin sýrtýmýzdan Mumdan gemilerimiz erisin tek/tek Ve biz ölümü tatsak birlikte …
Ben yalnýz sana sürgün Mýsralarýmla kokundan öpsem Öpsem Ve ölsem seninle…
Ýbrahim ALTIKULAÇ “Senin Uðruna”
Sosyal Medyada Paylaşın:
senin uğruna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.