HIDRELLEZ ÖNCESİ

hýdrellez öncesinde annem,
bir yaban keçisi çevikliðiyle
evimizin tam bitiþiðindeki
o yamacý bir solukta çýkardý.

kekik, ýsýrgan, ebegümeci…
hep þifalý otlar toplardý annem
ve bir de ‘oh’çekip derinden
onlarý avucunda zevkle sýkardý.

dakikalarca kalýrdý öyle
her birini okþayýp tek tek
çiçeðine, yapraðýna, sapýna
öyle candan öyle baygýn bakardý.

sepetini doldurduðunda
sevinçle tutardý evin yolunu;
hamarat kadýndý annem, hemen
avlu ortasýna ateþ yakardý.

kocaman bir kazan koyardý,
kaynatýrdý evimizin çamaþýrýný
sirkeleri ölsün, rengi görünsün diye
annemin yüzünden ter selleri akardý.

teknede yuyardý hepimizin giysisini
þifalý otla karýþýk sabunlu suda;
hele benim yamalý gömleðimi
besbelli ki çok özenle yýkardý.

hýdrellez sabahý güneþten bile önce
ilk çýkan ben olurdum evden dýþarý
sanki benimle aydýnlanýrdý meydan
ve sanki ortalýk annem kokardý.

Sosyal Medyada Paylaşın: