Hep bildiðimiz o toprak kokusu
Koþulsuz büyüttüðümüz
Yok olmuþluðun içindeki
O fidana sarýlýr
Býrak ellerimi
Ezbere
Okunmamýþ
Bir ovada
Çimen ezikliðinde haykýrýyorum
Anlamsýzlýðn içinde çýrpýnýrken
Ruhum
Farkýndayým kuþlarýn melodisinin
Yüreðimdeki ýþýklar
Ne dramlara sahne oldular
Fýþkýran nefes kadar yakýndý güz gülleri
Ufacýk þeylerle mutlu olan yeþile vurgunluðum
Pýrýl pýrýl bir sabah beklerken
Koybolmuþ idi renkler karanlýkta
Bense yalnýz bir dað eteklerinde
Soluksuz yanýlgýlarda
Gömülüyorum yine iç çekiþlerime
Hiçbir toprak eritemeyecek
Ah...
Bir demir gibi pas tutamayacak
Sevdam
Þimdi son elvedayla git
Gözlerinde kalsýn
Özlem renklerinin doðaya akýþý
-Dökülsün pervasýzca yaðmurun aðlayýþý-