Ölü bir hikayenin mor(g) satýrlarýndan gelmiþtim ben
-Gözlerim donuktu benim
Öyle sýcak bakmasan ne olurdu-
Biliyordum
Sen de gidecektin bir gün
Yüklemlerim yokluðunun yükünü taþýyamayýp
Özneye özlemli hallerde tükenecekti
Devrik kalacaktý cümlelerim
Her biri boþluðuna devrilecekti
Ve aþka dair tüm kelimelerin ucu kýrýk kalacaktý
D/okundukça kanayacaktýlar
Yazdýkça kanayacaktým
Sense hiç dokunmayacaktýn kelimelere
Belki de kan tutacaktý seni
Ben bile tutamýyorken hem de
Gittiðin yola benzeyecekti hayat çizgim
En çok, ardýndan el sallarken ölecekti içim
Tasviri tarifsiz söylemler býrakacaktým
Aþkýn y/alýn yazýsýnda
Sýradan bir rastlantý diyecektim
Bir çocukluk hikayesi gibi
Bazen eðlenceli
Bazen saçma
Dudaklarýna küs bazen, bazen yüzüne kanka
Sense bakýþlarýný bakýþlarýmdan aceleyle toplayýp
Yola çýkaracaktýn
Aðlayacaðým sanacaktýn
Aðlamayacaktým
Su gibi gidip gelsinler diye
Arkalarýndan birkaç damla gözyaþý dökecektim
Suratýnýn sýratý olacaktý kirpiklerin
En çok gözlerine düþecektim
Seni yazdýkça buruþacaktý kaðýtlar
Satýr aralarýndan kaçmaya çalýþacaktý kelimelerim
Sahi, acil çýkýþý olacak mýydý kötü sonla biten þiirlerin
Gidecektin sevgili
‘Hiç kimseyi bu kadar çok sevmedim’ diyecektin
Hiç kimseydim
Bilmeyecektin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.