duygularýnýn kayýþý çözülmüþ, dudaklarýn titriyordu. ki, açýldýðýnda aðzýn bir parça çaput olsaydý da sarabilseydim, belki çýkmayacaktý O hiç beklemediklerim… ve ardýndan ben çareler arayýp emeðim çabaladýkça b/attým dedirtmeyecektim yorulan dilime…
baþlamýþ olan depreme yoktu hazýrlýðým
birer birer saplandý koynuma o rengi bozuk harfler topluluðu. öbek öbek lekeleri iþlendi ak tenime. silinmeli dedim, yýkadým lül-ü misal yaþlarýmla, güneþe astým, ne kurudu ne aklandý. perdeleri çekildi gözbebeklerimin, aldýrýþý yýlmadý. yanýk sesli ezanlarla okundu da kulaklarýma düþüremedim yakamdan senden gelen s/onlarý…
peri masallarýnýn zehirli yýlaný girmiþ bulunmuþtu öyküme, s/oydukça s/oydu düþlerimi. kar altýndan zar zor fýþkýran kardelendim içli avazlarým haykýrdý; piþmaným piþmaným!…
esen deli rüzgârlarým saða sola kývranýrken ölüm gelip oturdu saç diplerime, az daha kýpýrdasam inecekti deri altýna… hayýr! hayýr! çaktým mýh gibi toprak altýna ayaklarýmý, direndim…
inan! çocuk gözlerimi hâlâ satmadým þeytanýn bir kuruþluk zevkine. sadece; kestim süpürgen ettiðim saçlarýmý olur da bir gün gelip alýrsan ellerine süpür yüreðimde d/aðlananlarý…
Ebru
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ebru Alikoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.