Takvimler Kalır

Her güzel insan bir gün muhakkak gider
Geriye sadece sararmýþ resimler kalýr
Ve her güzel vakit muhakkak bir an son bulur
Geriye sadece kuruyan takvimler kalýr

Çok istersin yel gibi geçen eski günleri
Yalnýz,yalnýzlýkla avutacaksýn kendini
Nem nem hatýra dolacak sahil köþeleri
Farkýna varmadan unutacaksýn kendini

Elbet her gecenin sabahý olmayabilir
Fakat gece de yananlarýn ateþi vardýr
Her ýþýk senin gözünde parlamayabilir
Ama her sabahýn mutlak bir güneþi vardýr

Yelkenler savursun seni çaðlar öncesine
Belki bir gün senide götürecektir bu düþ
Sürgünler ülkesine,asýrlar öncesine...
Zaman merhalesine düþen yüzyýllýk çöküþ...

Bazen ilham aramaya bile gerek yoktur
Köþeye atýlmýþ bir takvim yapraðý yeter
Ýnsan olmayana verilecek yürek yoktur
Biçare sükut kursaða düþmeseydi eðer










Sosyal Medyada Paylaşın: