Eski ve yýkýk dökük bir konak,
Bir çocuk yaþamýn Baharý’nda
Öyle bir kabus ki,Ýçinde yaþamak,
Hayatýn Ýlkbaharý’nda
Annesinin aklý kýt ve zayýf,
Öyle yaratýlmýþ garip,
Dýþ Kapýsý sürgülü demirli,
Hemen giriþinde,
Çeþmeden su sýzardý,
Evin altýna akýp kaçardý,
Dev fareler evin misafirleri,
Buradan su içerlerdi,
Çocuk korkardý,
Ya kulaklar kopsaydý,
Duvarlarý kerpiçten sývalý,
Rutubet’ten dökülmüþ,
Ýçlerinden tahta görülmüþ,
Tahtakurularýna bastýn mý?
Fakirlik lekesi kandan sürülmüþ,
Sarý böcekler ise sürüsüne bereket,
Sanýrsýnýz çil çil altýnmýþ,
Babasý ise,Nasýl bir babalýk yapmýþsa,,
Bunlarý görüp aldýrmazmýþ,
Tuvaleti karanlýk bir mahzen,
Dýþarýdan ýþýk sýzarmýþ, Hacet giderir iken,
Tavanda kocaman örümcek varmýþ,
Örümcek fobisi ondanmýþ,
Arka odanýn bahçesinde ise,
Bir mezarlýk içinde kim yatarmýþ?
Bazen bir rüya’da, Ýçinden birileri çýkar’da
Sanki gelir yanýna sýzarmýþ, öyle sanýrmýþ,
Ýþte o çocuk, Hayata küsmüþ darýlmýþ,
Okuldan kaçmýþ okuyamamýþ,,
Neden böylesine bir yaþam,
Diye Ruh’u ýzdýraptaymýþ,
Ne anlam veriyor olanlara,
Ne bitenlere bilmiyormuþ iþte,
Öyle böyle hayatýn girmiþ içine,
Þimdilerde annesi babasý,
Ayný kabirde yatmaktalar,
Rabbisinin lutfuyla yardýmýyla,
Çocuðun dört evladý olmuþ,
Onlarý büyütmüþ okutmuþ, Ama olanlarý asla,
Zihninde yok edememiþ silememiþ,
Bazen rüyalarýnda, kâbus evini görürmüþ,
Kader miydi olanlar, Ýmtihanýmýydý yaþananlar.
Öyle böyle geçiyor zaman,
Akýyor sular, bitiyor hayatlar,
Demiþ ki o çocuk kendi evlatlarýna,
Bakýn bir ibretlik hikâye size,
Babanýz bunlarý yaþadý bilin istedi diye,
Yazdý sizlere iþte þiirce,
Ve dedi ki o çocuk son sözleriyle,
Çoklarý var sýrlarý var evladý fatih’in gibi
Amma o da kalsýn Rabbim ile benimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.