Omuzlarýmda bir yel akýp giden Öyle bir yel ki Bir görülmemiþ kudretle esen, Bir o kadar merhametli oysa ki Bir o kadar gürültülü, Bir o kadar sessizden...
Öyle bir yel ki Tüm sözleri küle dökmüþken Alýp tam yanýbaþýmdan sanki dilsiz gölgemi çalýveren. Ve kimseye sormadan Ansýzýn karþýma diken! Nedir ki bunun cevabý bilmem, Nedir artakalan senden? Elimdeki eski resminden Baþka kimse yokken Bu yalnýz geceden, nedir artakalan senden?..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Evren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.