Son bir umut kalktý ayaða hoyrat rüzgara verdi yaþlý bedenini Elleri nasýr tutmuþ Yüzünde isyanýn acýlarýnýn rengi Her biri yüz yýllýk çizgiler Gülümsüyordu Saçlarýna düþmüþ gümüþi tellerle Geç deðil diyordu Hiç bir þey için Her þeye raðmen eskimemiþti düþleri Ayný aþkla sarýlýyordu Ömürlük davasýna Hatta Belkide her kadýný Ayný aþkla seviyordu Yada her kadýnda Ayný aþký yaþýyordu
NOGAYTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÖKER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.