Bari Sen Susma!

Döküldü yapraðým, kýrýldý dalým,
Esti rüzgâr-tipi, bari sen esme!
En yakýn dostlarým, attýlar çalým,
Kesti baðý-ipi, bari sen kesme!
Vicdanýn bu kadar, kara mý Esma?

Ýçmeden her gece, bir milyon kafam,
Sen yokken bir türlü, olmuyor keyfim,
Yolunu beklerken, istasyon þefim;
Astý suratýný, bari sen asma!
Hayalin yakýyor, çýramý Esma!

Sevdalý yüreðim, sanma ki bir taþ,
Þiirler arkadaþ, türküler sýrdaþ,
Eski parçalardan, çalarken Ertaþ;
Bastý bam telime, bari sen basma!
Gözlerin bela mý, çare mi Esma?

Baðrýma saplandý, sinsice oklar,
Arada bir beni, krizler yoklar,
Kalleþçe darbeler, yediðim þoklar;
Kastý bedenimi, bari sen kasma!
Yine tetikleme, saramý Esma!

Aþkýnla sarmala, yaramý deþme,
Onulmaz dertlere, yeter ki düþme,
Susuz dudaklarým, yasak su-çeþme;
Kýstý dozu hekim, bari sen kýsma!
Yaratan yazmýþtýr, süremi Esma!

Neden seni sevmek, yasaktýr bana?
Bütün yollar baðlý, tuzaktýr bana,
Ben de bir insaným, yazýktýr bana;
Küstü cümle alem, bari sen küsme!
Açma senin ile, aramý Esma!

Alaca’yý herkes, anlamýyor ki,
Sol yaný alev-köz, inlemiyor ki,
Deli gönül hiç söz, dinlemiyor ki;
Sustu kâðýt-kalem, bari sen susma!
Sözlerin zehir mi, þýra mý Esma?

09.10.2018
Muhittin Alaca






Sosyal Medyada Paylaşın: