ALACA KUŞ

Sýrra kadem basmýþ,saklar kendini,
Kanat çýrpar göðe alaca kuþlar,
Bilmez ki kimseler dinmez derdini,
Ne de bir aðaç dal, kaya ve taþlar.

Üç beþ yavru için öncüdür geçim,
Allý pullu kuþum çýrpar kanadýn,
Semalarda yok ta, benzerin eþin,
Avcýyadýr sitem bu yürek sýzýn.

Harap eder daðlar sarplý yokuþlar,
Zulüm gelir ona zoruna gider,
Kör olasý mevsim gelir de kýþlar,
Kalýrsa ortada, artýk ne eder?

Alacam garibim ana yüreði,
Yavrusunu arar kalbi de pýr pýr,
Tarla bucak uçup aþar dereyi,
Tüyleri dökülür ah zapýr zapýr.

Yitirmiþ yavrusun esen borandan,
Savrulur kenara bakar çaresiz,
Hayata tutunur yaþam bir yandan,
Uçar gider anda, yol alýr sessiz.

Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın: