ÖLDÜRSEN DE

Gör kendime aþkýnla ne çile ördüðümü,
Görsen de için rahat, ettiðine üzülmez,
Daðlarsýn ara sýra attýðýn kör düðümü,
Çilem çirkefleþtikçe sýkýþýr da çözülmez.

Diyarý firar eder, cennette gezdirirsin,
Sevdayý hamur eyler, hazzýnla ezdirirsin,
Atarsýn ateþlere, hayattan bezdirirsin,
Ama hiç ruhun duymaz, ettiðin de sezilmez.

Böyle taþýdýðýnda beni alýp geçmiþe,
Söz kâr eder mi aþka sonsuz kaftan biçmiþe,
Efkârýmý kesmez ki içsem de birkaç þiþe?
Nasýl yürek kahrolup, dilim dilim ezilmez?

Duymayýp yorduðunu iþgal etse nicesi,
Bulunmaz o sendeki gizemin bir hecesi,
Atýp da býraktýðýn düðümün bilmecesi,
Öyle tarifsizdir ki, resmi bile çizilmez.

Yýllardýr çektirip de yaþattýðýn bu sevda,
Kaynatýr yüreðimi dayanýlmaz bir tavda,
Eritir yanardaðýn ateþindeki lavda,
Yine haz alýrým da, azabýndan bezilmez.

Silinemez yürekten bu kavi aþkýn soyu,
Kaç hayat yazabilir böyle bir senaryoyu,
Kaynar hücrelerimi tazeler ömür boyu,
Ocaðý yüreðimde, harý artar azalmaz.

Ýstersen dilin dönsün, desin bu aþký bitir,
Yüreðin zerresini diyebilir mi yitir?
Hadi bitirdim desin, sen de salâvat getir,
Öldürsen de bu aþka mezar dahi kazýlmaz.



Sosyal Medyada Paylaşın: