Rüzgâr gibiydi öfkemiz adamým Yaðmuru getirip tozu götürdük. Çekildi birden bire yufka yürek, Pamuksu yolda sineye kendince… Namerdin sinsi iðnesine inat, Bir damlasý olabilsek insanýn, Adam olmak zanaattýr adamým ! Belki de ustadan yüce bir sanat.
Ya dümene geçtiðin kadar özgür, Ya da Özgürlüðün kadar adamsýn. Ya dümene geçtiðin kadar adam, Ya da adamlýðýn kadar özgürsün.
Ýbrahim KOVAR (26.08.2016)
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaanBerat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.