Sevgilinin sýfat olduðu bir çöldeyim Ýsim oldugunda serap olduðu...
Bunca mýsra haybeye týrmanýlmýþ bir yokuþ gibi aðýr þimdi Sordugun soru mu þaþkýn Bir kere delirmis Bir kere kaybolmuþ Kendi göðünde kahramanlar yaratmis acimasiz Baðýmlý biraz Biraz saðýr. Çýkmaz sokaklarda açan menekþe gibiyim Seyircisi sabit dokunaný belli
Onca ömrüm geçmiþ kac on yýl peþpeþe lazým gibi Hayýrsýz þimdi Aþýrdýðýn bir kaç ay olsun Devrilmiþ günler yastýk altýnda Hatýrla kollarýnda uyudum her uyuduðumda Sol omzun bildiðini kimse bilmeyecek sandýðýmda Bana yanýlmadýðýmý göster
Gelmedin diye gittin mi sen Aþinayýz bu kayboluþa Uykusuz geceyi Göðün sýrtýna baðlayan adam Yýldýzlara sorduðun sorunun yanýtý yok kimsede Yazýk da ederler günah da Sen sen olamazsan Ne elde kalýr ne avuçta...
Sonunda bakmak gerek Hoþça kalmýþ mý iki gözü
Sosyal Medyada Paylaşın:
amelie poulain Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.