Yokluðunda; Varsýn mahkum edilsin duygularým Lâl olsun seni andýðým dilim Varsýn tutmaz olsun elim ayaðým Prangalar vurulsun... Mil çekilsin gözlerime Kör olsun seni gören gözlerim... Nasýlsa ben birazdan, göz hapsine mahkum bir suçlu gibi Ellerim kelepçeli sürüleceðim huzuruna Çaprazlama gerileceðim çarmýhýna Ve tenim kavruluncaya dek bekletileceðim mahþerinde
Tut ki; Harabe aþklarýn örümceðiyim Yüzüm gözüm hep að... Ateþ karýyorum donmuþ yüreðine Bir tutam komplikasyon iyi gelir düþüncesiyle Sürüyorum bedenimi kollarýna Beni kucaklayacaðýn umuduyla...
Tut ki; Mecnun Leyla’sý için çöllere düþmedi Ferhat Þirin’i için daðlarý delmedi Bülbül gül/i için feryat figan etmedi hiç Ben yine arsýz bir çocuk gibi Durup durup ’’Aþk’’ dilenmeyeceðim yüzsüzlüðümle Ve salarken vecde inat kalbimi Akýntýlarýnda kürek çekmeyeceðim peþin sýra...
Tut ki; Bütün aþklarý yaktým bugün Salt yalnýzlýklarla buluþturdum hepsini Ve birer birer savurdum küllerini Rüzgarýnda savruluncaya dek tutacaðým yasýný Sonra daðýlacaðým unufak Bir toz bulutu gibi uçuþacaðým gözden ýrak
Tut ki; Sen ve ben, bir çað ötesi yine Ayni coðrafyada buluþuncaya dek. Kimbilir? Kimbilir?
Kardelen
Seçki için Edebiyat Defteri’ne teþekkürler. Saygýlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.