Ellerim yalnızlık kokuyor sen bir anlık da olsa geldin ama gözlerimin içi bir başkası için gülüyor… Gözyaşlarım bir başkası için akıyor…
Mucizem; hoş geldin diyemem sana, yaralar kabuk bağladı başka bir yarayı daha kaldıramam… Seni unuttum biliyor musun? Bugün mucize olarak hayatıma bir anlık da olsa geldiğinde anladım bunu… İçten içe sevindim geldin diye ama sormam gerekenleri, söylemem gerekenleri yuttum…
Yüreğim yeni bir aşkın tortusuyla baş ediyor… Seni sevdiğim gibi sevemem belki ama yine de severim, seviyorum…
Sen gittin, şimdi gelmek niye? Yüreğim acılarla baş etti yıllar yılı şimdi selam vermek niye?
Sen benim umudumdun, yalnızca bir umut… Şimdi bir mucizeye kaldım, sana kaldım… Bunu söyletme bana unuttum seni açamam o konuları bir daha…
O aşkı lekeledim o günleri unuttum seni unuttum veda ettim…
Her şey çok başka olabilirdi biliyorsun değil mi? Biz çok başka olabilirdik…
Sen beklemeyi bilseydin ben cesaretimi toplayabilseydim, başka olabilirdik… Şu an hala devam ediyor olabilirdik…
“Deneme süreniz sona ermiştir…” Başka kapıya mucizem… Yüreğimde artık sana yer yok… O deneme süremizin bittiği gün de anladım ki sen beni hiç sevmedin…
Bitmedin o an içimde haftalarca, aylarca kaldın içimde ama sonunda gittin…
Başka çare yoktu… Mucizem; bırak beni… Ben sensizliğe zor da olsa alıştım.
Gel desen gelemem ki, sana gel diyemem ki… Mucizem; bırak beni…
Ne sen al yalnızlığın rüzgârında koynuna beni, ne de ben alayım aşkın düğümlenmişliğinde yüreğimin en kuytusuna seni…
Bırak bizi kendi hâlimize ben bıraktım bile… Yol sana çoktan göründü…
Biliyor musun? Sevdiğim biri var… Ama onsuz da yaşayabileceğime kendimi alıştırdığım biri. Bu seferki son hazin olmayacak…
Mucizem; sana açık artık bütün yollar… Yeter ki bırak beni…

Dilara AKSOY