Hayat malzemesinin içerisinde o kadar çok unsur var ki bunlardan biri de beklentilerimiz.. Tabi bir de bizden beklenilenler var. Yani birbirinden koparılması mümkün olmayan iç içe geçmiş halkalar içerisindeyiz.

Acaba ne umuyoruz, ne buluyoruz. Yoksa çok mu oluyoruz bazen.. Büyük düşün, büyük hayaller kur, boğulacaksan büyük denizde boğul gibi sözler acaba bizi hayal kırıklığına mı uğratıyor?

Hırs güzel bir şey ama aza kanaat getirmeyi de bilmek gerekmez mi? Geleceği parlak olsun, rahat yaşasın, mevki sahibi olsun ve çok para kazansın diye beynini yıkadığımız çocuklarımıza iyilik yapıyoruz derken farkında olmadan kötülük mü ediyoruz?

Her anne ve baba kendi çektiği sıkıntıları çocuğu yaşamasın diye bütün imkanlarını seferber ediyor ama bir de çocuklarımızın kapasiteleri var. Çok fazla beklentilerimizin olduğunu hisseden çocuklar başarısız olduklarında belli etmeseler de utanç duyuyorlar. Aile nasıl çocuğunu en iyi yerlerde görmek istiyorsa gençler de ailelerinin başının dik olmasını mutlaka istiyordur.

Öncelikle her mesleğin kutsal olduğunu özümsememiz gerekiyor bence.. Kimisi umduğu gibi kimisi bulduğu gibi bir işte çalışsa da alın teriyle kazanılmış para mutlaka helaldir. Varsın çok büyük bir çalışma masasında,mermere yazılmış isimlik, önünde deri koltuklar olan bir yerde çalışmasınlar.. Ama küçücük bir masada kaliteli bir insan olarak görev yapsınlar. Ahlaklı, erdemli, dürüst, onurlu ve namuslu desinler..

Son zamanlarda insanları yanlış yönde etkileyebilecek öyle çirkin sözler duyuyorum ki.. Neymiş efendim "iyilik karın doyurmuyormuş, gerekirse yağcı olunacakmış, hatta yalan söylenecekmiş, insanlık değil para önemliymiş, hatta para sağlıktan bile önce gelirmiş, para olursa sağlık da olurmuş" inanın duyunca çok üzülüyorum.

Beslenme uzmanları tıka pasa doymak için değil yaşamak için ve vücudunuzun gereksinimini karşılamak için yiyin diyorlar. Herkes midesinin büyüklüğünce yer.. Daha fazlasını bünye kaldırmaz ki..

Para için de hep derim ki Allah ihtiyacımız kadarını versin. Hele olmayana daha da çok versin.. Öbür dünyaya giderken kim ne götürebiliyor ki? Ruhumuza fatiha okusunlar yeter!

Sevgi ve saygılarımla.


İçten gülecekse dalan gözler,
Yeşerecekse dalında güller,
Değecekse sabırla beklemeler,
Bu gönül pervane misali döner.

Hasretin saati yavaş işler,
Takvimiyse güne gün ekler,
Yollar er veya geç sona erer,
Derviş muradına nasılsa erer.

Aysel AKSÜMER