Ey koca dünya... Ne dillerden düşmeyen şarkılara, ne anlamlı okunası şiirlere konu oldun her daim. Ne de özelsin... Tek gerçeksin varolan. Oysa ki sana "yalan dünya" bile dedi insanoğlu...

Sevgili dünya; hangi köşende oturursak oturalım sen hep taşıdın bizi bütün yükümüzle ve hiç yüksünmedin.

Niye üzülürüz ki "bu dünyada bir dikili taşımız yok" diye.. Aslında ne büyük bir zenginliğe sahibiz de yine "dünya telaşı" deriz adını zikrederek ve unuturuz ulvi dağlarını, engin denizlerini, bereketli toprakları ve uçsuz bucaksız semalarını..

Dünya aslında ilk adresimizsin. Ülkeler değişken, şehirler ve semtler de ama var mı bir "Dünya Kodu" yok çünkü bir tane... Bir de allah gecinden versin olacak kaçışı yok ki "Öbür Dünya"...

Bizim seni değil de senin bizi sahiplendiğin kaçınılmaz bir gerçek... Az mı söylendi yıllarca "durdurun dünyayı inecek var" diye... Ama sen hiç durmadın anladın belki de "İnsek kötü şeyler yapabileceğimizi" ve hep transit geçtin, express otobüsler gibi...

Senden seni umarsızca kirleten kim varsa hepsinin adına ben özür dilerim.

Gelip geçici olan her şeyde baki olan sensin.. Gülsek de, ağlasak da, sevsek de, sevilmesek de, terkedilsek de sen hep bizi kolaçan ettin...

Dön dünya yine dön, her zaman dön... Sen bilirsin işini... Hepimiz için sevgiyle, kardeşlikle, dostlukla dön...
Dönüşlerin "gidiş" olmasın hep "varış" olsun...

Sevgilerimle...

Aysel AKSÜMER