Ben emekli olduktan sonra emektar koltuk takımlarımı da emekli etmeye karar vermiştim. Aile meclisi ile birlikte Sitelerde ortak zevkimize göre bir takım bulmanın mutluluğu içerisinde evimize geldik.

Yeni koltuklarım dün öğleden sonra geldi gelmesine ama eski koltuklar çok ağır yılların yükü var üzerinde desem yalan olur. Çünkü oldu bitti ağırlardı. Koltuklar zamanında nasıl girmişler kapılardan içeriye şimdi aynı yerden geri çıkmak bilmiyorlar.

Firma kamyondan indirdi, bizim bağlantı sağladığımız mağaza sahibi kurdu ama yanında cılız bir adamcağız var yalvarıyorum kardeşim bak bunlardan para istemiyoruz, hatta parası neyse vereceğiz ama ne olur bunları aşağı indir... Nuh diyor peygamber demiyor adam.

Ev üst katta eşimin beli rahatsız, oğlum apandisit ameliyat geçirdi kıyamıyorum ben deseniz bir bayan olarak sağa sola zor çeviriyorum. Derken ben koltuğun ücretini verdim ama eski koltuklarım evde kaldı.

Nasıl canımız sıkıldı anlatamam. Hurdacı geçiyordu koştuk cama... Adam "abla ben sadece demir alıyorum koltuk almıyorum" dedi gitti. Hürriyet gazetesinin eski koltuk alınır kısımlarının üstüne işaretledik. Hepsini bizzat kendim aradım. Şaşkınlıktan bir hal oldum. Adam soruyor "hanımefendi koltuklarınız kaç yıllık ", "sekiz yıllık" diyorum. Yıpranma var mı? diyor "elbette var biraz "diyorum. Adam "Hanımefendi biz yıpranmış eşya almıyoruz, öğrencilere veriyoruz sağlam olsun istiyoruz" demez mi?.. Ya kardeşim ben sağlam olsa neden yenisini alayım? diyorum. "Üzgünüz" deyip konu kapanıyor. İnanır mısınız dün beş kez böyle bir görüşme yaşadım. Usandım bir de eşim aradı. Yok yok adamlar yeni eşya alıyorlar. Allah allah demekten kendimi alamadım.

Bakkalımıza söyledim acaba ihtiyacı olan birisi var mı? diye akşam 19.30 civarında bir adam geldi. Koltuklar güzel ama ben bunlarla uğraşamam ağır vazgeçtim dedi.

Sevgili dostlar ilk kez böyle bir şey yaşıyorum. 21 yıllık evliyim daha önce de yeniledim koltuklarımı ama eskileri alıp gidiyorlardı. Hiç böyle bir şeyle karşılaşmamıştım. Koltukların zevkini henüz alamadık çünkü evin düzeni alt üst oldu. Yığdık bir köşeye...

Sonra da diyorum kendi kendime "Senin evinden kovduğunu bak başkası da almıyor. Sen öyle eski koltuklarına ihanet eder yeni koltuk mu alırsın, anılarını çöpe mi atmaya çalışırsın bak parasız bile kimse almıyor" .

Şaka bir yana bana dua etmenizi istiyorum. Bugün inşallah kurtulurum bu eski koltuklarımdan....Yoksa delireceğim.

Sevgiler....

Aysel AKSÜMER