Bahçede hâlâ adımların var sanki. Rüzgar eserken, sanki tüylerini savuruyor gibi oluyor dallar.
Hiçbir gölge senin gölgende olduğu gibi huzur vermiyor bana.
Biliyor musun,
Bazı sabahlar fırından yeni çıkmış ekmek kokusu gibi hissediyorum seni.
Sıcacık, içli, bildik ama artık hep eksik.
Sana doyamadım Boncuğum.
Belki de doyamamakmış gerçek sevmek.

Bahçenin köşesinde hâlâ onun bakışın var.
Yosun yeşili gözleriyle zamanı durduran, o minik adam…
Bir tek miyavla gönlümün nabzını değiştiren.
Boncuk’tu adı, ama biz ona bazen “gönlümün vakarı” da derdik sessizce.

Öyle sahiplenen bir hali vardı ki;
sanki evin değil, sokağın muhtarıydı.
Kaldırım taşlarını ezberlemiş,
Güneşin nereye düştüğünü kokusundan bilen bir bilge gibi yürürdü.
Yürürken rüzgâr bile kenara çekilirdi.

Kayısı reçeli gibi sıcak,
kâh bir gölgede yatan uykunun sesi,
kâh dizine sokulan bir hüzün tanesi.
O giderken, ben sadece bir kediyi değil,
evin duvarlarındaki sessizliği,
çayın altını açık unuttuğum sabahları,
bir de içimde asla tamamlanmayacak bir mırıltıyı uğurladım.

Mezarı yok belki,
Fakat bahçenin her köşesinde onun mezuniyet töreni var:
Hayattan, sevgiden, sadakatten en yüksek dereceyle mezun oldu o.
Ve ben hâlâ bazı sabahlar,
çamaşır ipinde asılı bir tüy bulduğumda,
"Boncuğum geçti buradan" derim kendi kendime.

Biliyor musun Boncuğum,
sen gidince eksildi dünya…
Biz, seni sevmeyi hiç bırakmadık.
Çünkü sevgi, gömmekle bitmez.
O, fırından yeni çıkmış sıcak ekmek gibi,
kokusuyla bile yaşatır.

Sen gittin ya…
Bazen kendime soruyorum:
“Acaba hakkını verdik mi seni sevmenin?”
“Zamanında yeterince teşekkür ettim mi sessiz sadakatine?”
Ama ne zaman kendimi suçlasam, senin o bilgece bakışlarını hatırlıyorum:
“Üzülme, her şey olması gerektiği gibi oldu” der gibisin.

Boncuğum…
Seninle yaşadığım her an, şimdi hayatımın şiiri oldu.
Sen gittin ama bu dünyada senin adını taşıyan sevgi kaldı.
Biliyorum, yine buluşacağız…
Belki başka bir baharda, başka bir ekmek kokusunda.

Seni çok özlüyorum.
Bilki seni sevmek hâlâ sıcak ekmek gibi içimi ısıtıyor.

Peri Feride ÖZBİLGE
12. 12 2025

Benim dünyam, güzel kuzumun ölüm yıldönümü 🥺🥺
“Sıcak Ekmek Buğusunda Hayat”