İnsanların elinden hayalleri alınacak olursa, başka ne zevkleri kalır? foostenelle
Hüzünlü peri
Hüzünlü peri

BİR KÜÇÜK YEŞİL CÜZDAN....

Yorum

BİR KÜÇÜK YEŞİL CÜZDAN....

( 1 kişi )

4

Yorum

3

Beğeni

5,0

Puan

1771

Okunma

BİR KÜÇÜK YEŞİL CÜZDAN....

BİR KÜÇÜK YEŞİL CÜZDAN....




Dört kardeştiler. İkisi filizlenmiş, dallanıp budaklanmaya başlamıştı, diğer ikisi henüz tomurcuk… Ama rüzgâr sert esti. Anne ve babalarını peş peşe kaybedince, savruldular. Bir ağaç gövdesine tutunacakken, dallar birbirinden koptu. En büyük ablalarını, henüz çocukken yuvadan uçurdular. Ağabeyleri askere gittiğinde ise, iki küçük gül dalını akrabalara emanet etti. Gözü arkada kalmadı, kalmamalıydı. Ama izin dönüşü, kardeşlerinin artık yerinde olmadığını öğrendi.

Küçük gül dalını, bilmediği bir şehrin yüksek kapıları ardında, zengin bir ailenin yanında evlatlık vermişlerdi. Erkek kardeşi ise başka bir köyde, çeltik işçisi yapılmıştı. Ağabey, o an anladı; bazı yolculuklar geri dönüşsüzdür. Bir yolcu gibi değil, evinden sürülmüş biri gibi hissetti. O gün, soyadını değiştirdi. O gün, kalbinin haritasında bazı yolları sonsuza dek sildi. O gün, bir yemin etti: Dağılan ailesini, ne pahasına olursa olsun, tekrar bir araya getirecekti.

Yıllar geçti…

Küçük gül dalı, dört kumalı bir evin gölgesinde büyüdü. Ona "bacı" dediler, sarıp sarmaladılar ama o hep eksikti. Genç kız olup olmadığını bile fark edemedi. Çünkü hayat, ona çeyiz sandığı değil, ekmek tekneleri taşıttı. Sonra bir gün, onu da başka bir köye, yetim büyümüş bir gençle evlendirdiler.

Yoksulluk herkesin kaderiydi, o da şikâyet etmedi. Üç evladını kara toprağa verdiğinde bile, “Allah verdi, Allah aldı” dedi, sustu. Altı kızı oldu, bir de oğul... Evin direği, hayatın yükü sırtında ama başı hep dikti. Omuz omuza verdiği yiğidiyle, mücadele etmekten vazgeçmedi.

Ama bir gün, başını yasladığı dağ yıkıldı. Kartal kanatlı yiğidi, bir hastane odasında kalbine yenik düştü. O an, yılların suskunluğu gözlerinden yağmur gibi aktı ama yine de şikâyet etmedi. Yalnızca bir kez dizleri titredi. Oğul… Oğul başkaydı.

Oğlunun bir çift sözü, koca bir hayatı alt üst etti. Evini, anılarını, yılların emeğini, bahçesindeki dut ağacını bile geride bırakıp, bir bohçaya sığdırdı. “Ana, bizimsin,” dediklerinde, içi titredi. Kim bilir, belki de ilk kez sığınacağını düşündü. Ama bilemezdi ki, “Bir örtüye sığan baş, bir yere sığmıyordu.”

O koca dünya, şimdi bir valize hapsolmuştu. Her üç ayda bir, başka bir kapıya taşındı. Bazen iç çekişlerini yorganının altına sakladı, bazen yüreğinin haritasında kayboldu. Yine de tek bir gün, evlatlarının hayatını zorlaştırmadı. Gözlerini gökyüzüne kaldırdı, “Şükür…” dedi.

Ve bir gün…

O, hayata ne verdiyse, hayat ona tek bir şey borçluydu: Huzurlu bir son.
Sabah saat 09:30’da, en sevdiğinin yanında, sessizce çekildi hayattan. Yatak yüzü görmeden, çile çekmeden, bir sabah meltemi gibi süzüldü bu dünyadan. “İyi ki…” dedi geride kalanlar, “Hiç acı çekmedi.”

Ama onlar bilemezdi…
Bir insan en çok, yaşarken acı çekerdi.

Şimdi…

Bugün, ayrılığın kırkıncı günü.
Çok istemişti bir evim olsun, duydu ama göremedi.
Durup durup sarılmıştık, belki de bir daha hiç sarılamayacağımızı biliyorduk. Ve öyle de oldu.

O gün, kalan son hatırasını aldım elime. Küçücük, yeşil bir cüzdan…
İçinde bir ömür saklıydı.
Ama bu dünya, ona borçluydu.
Savrulan bir aileyi bir araya getiren, dört mevsim bahar gibi duran, bir ömür boyu “şükreden” küçük gül dalına borçluydu.

Huzur içinde uyu, ananem…




peri feride ÖZBİLGE

12 Mart anısına...

Paylaş:
3 Beğeni
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (1)

10.0

100% (1)

5.0

100% (1)

Bir küçük yeşil cüzdan.... Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Bir küçük yeşil cüzdan.... yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
BİR KÜÇÜK YEŞİL CÜZDAN.... yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
melih_c
melih_c, @melih-c
31.7.2013 17:56:54
huzur içinde uyur eminim.
Etkili Yorum
yetim ali
yetim ali, @yetimali
29.7.2013 02:59:00
Acizane,yıllarını hikaye dalını ve ve binlerce hikayeleri inceleyip,arşivleyen biri olarak dondum kaldım o yeşil cüzdanda...Gözümün önünden,bir anda,tanık olduğum hayatlar ve dinlediklerim ile okuduğum hikayeler kahramanlarıyla geçiverdi...Ah hayat dedim ahhhhh....Ebem düştü gönlüme her haliyle ve yutkundum,içime attım herşeyi...Şu fani alemde,milyarlarca hayat sahibi neler yaşıyor...ne acılar,sıkıntılar çekiyor...nelerle karşılaşıyor....Ve,emanet olan canı,sahibine teslim ediyor ve geldiği yere,toprağa düşüyor...Peygamberler...evliyalar...firavunlar...şahlar...prens ve prensesler...sultanlar...garipler...şehit anaları...yetimler...öksüzler...dünya güzelleri...mankenler...sabancı gibiler...susuz ve aç ölenler...makam sahipleri...yankesici ve dolandırıcılar...sevdiğine varamamış ve sevdiğini alamamış kara yazgılılar...nerdeler şimdi?evet nerde tüm hayat sahibi insanlar...fani ve misafir idik...aldananımız da oldu,aldanmayanımız da şu fani dünyanın oyun ve oyuncaklarına...!Ve,inananlar,alın terini yiyenler...helalden başkasına göz dikmeyenler..çilekeşler...Ahirete inanıp,inandığı gibi yaşayanlar şanslıydı ve doğru seçim yapmışlardı...Ebedi hayat var ve Yaratıcımızın buyruğu"zerre kadar hayır ve şer yerde kalmayacak.."İşte bu imanla ölen ebelerimiz ve yakınlarımız şanslıydı...Fakiriz dediler ve hiçbirşey getirmedikleri yokluk aleminden birşey getirmediklerine inandılar ve hiçbirşey götürmeyip,gönül rahatlığıyla o hesap gününe gittiler...Dünya saltanatından ve büyük nimetlerinden uzak yaşayanlar şanslıydı...Ebedi alemde görüşmek ve hesabı kolay olanlardan olmak dünyalara bedel...Bir yeşil cüzdan,ebedi alemde görüşeceğimiz sevdiklerimiz için harika bir müjde...

Affınıza sığınıyorum Peri Hanım....Çok duygulandım ve sizinle paylaşmak istedim hikayenizin duygularımı savuran halini...yüreğiniz dert görmesin...paylaşımınız için çok teşekkürler...selamlarımla...
matrix1971
matrix1971, @matrix1971
14.7.2013 13:53:33
dolu ve doğru bir hayat hikayesinde böyle güzel bir şeyin kalması ne güZel.
sevgi ve hala aynı güzelliklerle özlenmeside..
ne mutlu böyle bir hayata bu kadar güzellik veren birine.
yeri ve mekanı cennet olsun.
onu güzellikle yücelten bu kalemede selam olsun.
sevgiler..
Yaşanmamış Aşkların Şairi
Yaşanmamış Aşkların Şairi, @ya-anmam-ca-klar-nc-airi
14.7.2013 05:15:33
10 puan verdi
Öncelikle başın sağ olsun arkadaşım. Üzülerek okudum. Bir küçük yeşil cüzdanda anneannenin hatıraları var. Cüzdana sinmiş kokusu var. Ellerinin teri var. Para yok belki içinde ama, gözyaşlarının damlaları var. Huzur içinde uyusun.

Sevgiyle kal.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL