Ordu/ Ulubey’e varınca eş-dost unutulur mu?..Ver elini Koşaca..

Prensesler gibi karşılandık.Kahvaltı masasının bu kadar uzun ve kalabalığını ilk kez burada görmüştüm.Masalar uç uca eklenmiş .Elli kişiden fazlaydık.Mısır ekmeği, turşu kavurması, mıhlama, kara lahana kavurması,hakiki tere yağı, peynirin hası, yağlı marul, organik domates, salatalık, biber ve türlü sebzeler, otlar..Ve... tavşan kanı çay .Ama en önemlisi dostlar ile yapılan ardı arkası gelmeyen hoş sohbetler .

Ailenin önemi,birlik ve beraberlik sohbetler ta
geçmişe iz sürüm heyecanlandırmıştı hepimizi.Yaşlı amcamız başladı anlatmaya;

Siz H’ Apcağa diye bir yer duydunuz mu o taraflarda?..İşte bizim sülale oradan gelmiş asırlar öncesi Ulubey-Koşaca’ya..

Derin bir sessizlik oldu.Çok heyecanlanmıştım.Bahsettiği köy Üstad Ahmet Kutsi Tecer’in ’’orda bir köy var uzakta" diye şiir yazdığı Apçağa’dan bahsediliyordu.4 Eylül 1901 de Kudüs’te doğan Ahmet Kutsi Tecer, aslen Erzincan Kemaliye-Apçağa köyündendi.Anne ve babası yolu ile.

Bana döndü ve;

- O köyü gördün mü kızım ?.Dedi. İşte biz oralardan göçmüşüz asırlar önce ,dedi.Kendisine hiç gitmek nasip olmamıştı.

-Gördüm amca,dedim.İlçenin en kalabalık köylerinden biri, dedim.

Daha orayı görmeden içinde yanan hasret beni de heyecanlandırmıstı.

-Bana H’ Apçağay’ı anlat da..dedi .
Anlattım tabii ki uzun uzun;

-Apçağa deyince Ahmet Kutsi Teceri’in şirin köyü.Espritüel insanları.Çalışkan, zeki..Buradan çıkan çok sayıda bürokratlar da var.Kemaliye’nin ismini duyuran değerli insanları.Hizmetleri her daim takdirle anılan büyükler.Aydın insanlar.

Güldürürken düşündüren kara deniz fıkraları gibi bu şirin köyün de fıkraları var.Demek ki dünya küçük.Her yerde her yerden insan ile karşılaşmak mümkün.Ne güzelsin sen Türkiye’m..Tam bir mozaiksin.

Kültürel zenginlik bu olsa gerek.Dogduğu yer,Doyduğu yer ve olduğu yer.."Orda bir köy var uzakta’’..Nur içinde yat Ahmet Kutsi Tecer...Nur içinde yat.Ordu-Ulubey-Koşaca’lı Amca..Sizleri unutmak ne mümkün?..