3
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
547
Okunma
sonra. adını anmak istemediğim bir renk boşluğumda. bir yaprak gürültüsü. bir sonbahar. bedenimde tamir edilmesi gereken doğal bir afet. küçücük düşünürken büyüyorum bir anda. elimde o yaprağın yüzüme yansıyışı. var olmasını istediğim bir çukur yanağımda. bir saklanış. işte oraya bastırıyorum her bir şeyi. hiç bitmiyor nehirden akan bu yalnızlık kayboluşu. bir anlık uzanıveriyorum toprağa. uzandığım yerden gökyüzündeki hareketli yaşamın büyüsüne kapılıyorum. yerleştikçe toprağın kalbine. susmuyor yapraklar. hepsi birbirine karışıyor. hepsi birbirinden güzel konuşuyor. alamıyorum zihnimdeki sevgili kurguyu. aşık oluyorum beni gülümseten o şeye. o şeyin adını bulamıyorum. bulamamak daha gizemli yapıyor beni. daha aşık hissediyorum kayboluşumu
...
Cevap Yaz