-
Rodin’in heykellerini bilirsiniz.

Bazıları bitmiş durumda, bazılarının bir kısmı ham taş halinde.

Sanki “Kütle halindeki ham kayanın içini ben gördüm. İşte onların içinden çıkanlar” der gibi. Yada “Ben dokunmasaydım bu taş kaya halinde kalacak, içindekiler de ortaya çıkmayacaktı!…”

Yani kendimizi fasulye gibi nimetten saymış olmayalım da, bizler de bir çeşit Rodin değil miyiz?

Şiir de yazsak, yazı da yazsak sözcükleri yanyana getirip ortaya heykeller çıkarıyoruz.

Kimimizin ki başarılı oluyor ortaya muazzam eserler çıkıyor. Kimimizin ki beğeniliyor, kimimizin ki beğenilmiyor.

Şanslı olan bazılarının şiirleri bakıyorsunuz en tutulan türkü olup karşımıza çıkıyor. Yazılanlar arasında bildiğimiz şiir kurallarına harfiyen uyanlar da var, ne kafiye ne uyak ne ayak, uymayanlar da var. Kendilerine göre bir tarz.

Konu bütünlüğü olmalı falan deriz de bakıyorsun çoğu anonim türküde bu yok,

Bastım da kırıldı iğdenin dalı
Kötüye düşenin böyl’olur halı, gibi.

İğdenin dalının kırılmasıyla kötüye düşmenin bağlantısı ne?

Bizim yazdıklarımız muhteşem bir şarkı, anonim bir türkü olamasa bile kenarda köşede kalıp gidecek mi peki..?
Yazma yeteneğimiz varsa iyi de olsa kötü de olsa, beğenilse de beğenilmese de, kenarda köşede kalsa da kalmasa da mutlaka yazalım.

Shakespeare, Mevlana, Yunus yazmasaydı, Yaşar Kemal yazmasaydı Yaşar Kemal olur muydu?

Mimar Sinan bir şeyler yapmasaydı, yeteneğini ortaya koyacak çaba göstermeseydi!

Say sayabildiğin kadar.

Yeteneğine göre bir şeyler yapma isteği tüm insanlarda vardır.

Bazıları sivrilir kalıcı olur, çoğu da arada kaynar gider.

Bence hiç önemli değil. Hep söylüyorum yazdıklarımız, yaptıklarımız kesinlikle bizden fazla yaşayacak.
Yaratılış gereği hepimiz yeteneğimizi göstermek zorundayız.

----------------------

Hep bana mı denk gelir böyleleri. Diyor ki,

“Geçenler de biri beni aradı.

Bir yakınım.

‘Hocam kusura bakma devamlı sıkıntılı zamanlarımda seni arıyorum!’ dedi.

‘Hiç mahsuru yok. Ben de sıkıntılı olduğum zamanlarda Rabbimi arıyorum El açıp yalvarıyorum!’ dedim.”

Buyur burdan yak.

Bence böyle bir şey olmamıştır bile.

Ama, laf ebeliği yapıyor aslında. Söyledikleri lastikli. Nereye çekersen çek. Lafın nereye gittiğini bilmiyor.

Tıpkı güya ders verir nitelikte kabul ettiği uyduruk hikayelerin tutarsızlıkları gibi.

Sorun bende mi, yoksa bunları söyleyende mi?

-

Suat Zobu

.