Bir düş eskisi yoksa eksizi mi içerlediğim gerçeklerin makul gerekçelerinden sızan gözyaşı misali ve misliyle kaybolduğum kuru bir dere yatağı içinde sübyan ve ölü balıklardan arda kalan kılçığı adeta yaşam denen iksirim mağdur yankısında saklanmış kırk haramiler ölümle örtüşen yüzü semanın.
Tevazu yüklü bir tanrı ve pejmürde kulları…
Olamaz asla olamaz varsa yoksa isyan eden yalnızlık duvarı:
İç bükey aynalar surdan kaleler şehrin dinamitlenmiş sırları ve şair gibi bir başına terk edilmişliğin resmini çizmekte Tanrı.
Süvariler geçiyor içimden.
Ansızın irkildiğim.
İmbat rüzgârına takılmış aklı geçkin bir şarkının ve imdat frenini çekiyor direksiyondaki yanılgı yüklü firari gölge.
İçlendikçe dışlanan.
Dış bükey aynalarda saklı sırları meali olmayan yeminlerin kayıp mısralarına dökülen kum gibi ve kum saatini kuran ölüm meleğinin derlediği hazin sona odaklı bakışlar.
Mekânı kayıp düşler adası.
Meali yitim olan kırklanmış acılar.
İzbelerde seken kör kurşun ve kör noktası lahidin içtimada şehir ve şık giyimli şair teftişte kurul henüz toplanmış ve şiirler dökülen toz gibi kayanın parçalandıkça dağılan dimağı ve geçiş hakkı tanınmayan doğrular ve yanlışlar tekdüze.
İklim yaralı.
Şair maralı.
Yürek geniş.
Mekân dar ve küf kokan ve ölümü çağrıştıran hazin sonlu günün tefsiri bir şiire daha mahal veren gecenin sıcak yatağında yorgunluktan sızan yeraltı mağarasının tanrısı ve işte müphem veriler konseyi toplandı mı son bulacak sırlar hakkaniyetin ölçüsü ya da değil ama son da bulacak tüm acılar…