"Elimde değil", diyorsun sürekli, o zaman tutabileceğin, bırakabileceğin, uzanabileceğin, bir hamlede itebileceğin başka bir uzuv bul kendine.

İstediğinde kaldırabileceğin, istemediğinde indirebileceğin ellerinden daha güçlü bir ruhun var bilmem farkında mısın?

Bakma parmaklarının, tırnaklarının, bileğinin, kaslarının olmayışına. Yüreğini arkana alırsan eğer; güçlü bir halterci, hiç bir problemi karmaşık ağlarına hapsetmeyen panter gibi bir kaleci, her türlü karşı atağı tuşa getirebilen bir güreşçi, önüne konan bütün engellerin üzerinden atlayabilen bir atlete dönüşür ruhun.

Ellere değil önce kendine güven. Herkes yolda bırakabilir ama yüreğinin direksiyonu sende olursa çıkmaz yola değil mutluluğa ani bir manevra yapabilirsin.

Yanında herhangi birinin olması yalnız olmadığın anlamına gelmez eğer sana herhangi birinden farksız davranıyor, üzüyor ve değersiz hissettiriyorsa yine teksin.

Sevgiyi önce kendi toprağına ek, gözyaşlarınla değil umutla büyüt. Gelecek çok çabuk geçmişe dönüşüyor. Geçmişe çare yok ama gelecek ellerinde lütfen avuçlarından boşa akıp gitmesine izin verme.

Hayat sen kucak açarsan sana adım atar. Koşmadan önce güzel bir adım at lütfen gerisi inan çok kolay.