En sevdiklerimden…
Bayılırım…
Parasız yatıp parayla kalkma ümidi besleyen bir ülkenin neferi
Zenginin parası züğürdün çenesi çekişmesinin anlatıcısıyım…

İşim gücüm budur benim!
Arada Orhan Veli gibi: gökyüzünü boyarım ben bakarsınız ki;
Ölüm, açlık, yalnızlık!..
Görmeyen sobe…
MAVİ çoktan ölmüş!..
Kar yağıyor ardımıza; yüzüm, gözüm, ellerim kan içinde!..

“Ellerimi kestin ellerimi ellerim kan içinde
Yüreğime akan kanlardan sen sorumlusun
Gidersen gidişine üzülmem bile benim derdim ellerimle!..”

Olmadık zamanda Ah bir zengin olsam daba… daba… daba… şarkıları söylerim deli niyetine…
Hep kapalı gişe!

Kıskanırım kıskançlıktan, hasetten çatlarım…
Kim bilir beni kim korur yalandan dolandan?

Açsam kime ne? Açlığım kabul göre!..
Yol bilmem yordam ise o da ne?
Ne intihar şovcusu ne eylem pazarcısıyım…
Açlık sınırı çizgisinde bir garip Bektaşi, sırattan ince urgandan kalın.

Kalın fırçayla köşe kesilmez hele kesme değilse!..
Bu da böyle biline…
Hikmetinden sual olunmaz amma;

Görmez miyiz şehrimin insanlarını zamanın yağ gaz kuyruklarının modasının geçtiği güne uyanıp cami önlerinde, yemek sıralarında, belediye kapılarında dilenirken?

Görmez miyiz iddia, at yarışı, piyango, sayısal oyunlarının her gün sahiplerini zengin etmesini?
Ve bilmez miyiz ki çuvalda bir pirinç tanesi olduğumuzu!..
Fakir umudu işte!
Ya tutarsanın falına yatarız her gece…
Bir de tuttu mu?
Allah aşkına…
Yattığın ranza aşkına…

Bırakmaz…
Gözü döner insanın…
Dinden de çıkar imandan da!..
Aman eksik kalsın, bulaşmasın zillet…
Bu yaştan sonra ne karı boşanır ne üstüne kıymet…
Birilerinin sol yanını acıtır.

Oysa benim;
Bir değirmenci gelir aklıma un döven…
Tarlada çapayla kasketli amcam…
Kaporta altında bir çocuk…
İnşaat tepesinde usta…
Takada balıkçım…
Fındık toplar gelin kız, tütün dizer ninem…
Amele yanığıdır Anadolu’mun yiğidi…
Koyun otlatır çoban Ali…
Kavalı da bir çalar ki sormayın…
O önde biz arkada salına salına
Yatarız sonra koyun koyuna…

“Cep delik, cepken delik.."