17
Yorum
24
Beğeni
0,0
Puan
2217
Okunma

Dönüp de geriye baktığımda, bu fâni dünyayı varlığıyla şereflendiren en güzide ve yegâne annemin hâlesi ufkuma düşüyor.
Annem,
daha ilk hayat sayfamda onca güçlüğün arasında elimin üstüne ellerini koyarak güçlüklere karşı korkmadan beni rüzgâra bıraktın.
Kendine ait yaşayamadığın hayallerini yaşamam için sürgülü kapıları yıkarak yol açtın.
Güneş alnını kavururken hiç şikâyet etmeden sakinliğinle, yoruldum diyenlere inat ninniler söyleyen sesin göğe uzandı.
Bilirdin sığ ırmağın ne zaman coşacağını, onca cefa çekerek beklerdin toprağın suyla buluşmasını...
"İhtiraslar uğruna kendi güzelliğinden başı dönenlerden olmayın, her şeyden önce kalbinizi sevin. Kalbiniz gizli saklı hazinenin en şuurlu seyircisidir. Sevgi tohumları ekin" derdin
Annem,
sen yoksun. Bu anneler gününde ben, küçük kızın Ümmühan seninle sohbet etmeyi çok özledim. Bulutlar geldi, gökyüzüne onları bakarak ağladım.
Nerdesin...
Ümmühan YILDIZ