Ben dedimki programları bitirdik artık el yordamıyla ilerleyeceğiz.
Peki bu ne anlama geliyor?
Bu şu anlama geliyor,elinizde bir pusula var ve bu pusula sizin varacağınız yere kodlanmış ve siz pusulanın arkasından ha babam yürüyorsunuz.
Eğer pusula bir dağı gösteriyorsa yolu yok o dağı aşacaksınız çünkü pusulayı bir kaybettiğinizde tek adım bile ileri gidemeyeceğinizi biliyorsunuz.
Bundan dolayı tüm varlığınız pusula, o nereyi gösterirse tereddütsüz koşar adım takiptesiniz.
PUSULA KIRILDI PUSULA işte bunun anlatılmasının zorluğunu yaşıyoruz.
Eğer pusula kırıldıysa,bir başka anlamda programınız bitti ve siz hala yürümeye çalışıyorsanız karanlığa kurşun sıkıyorsunuz demektir.
Bunun en belirgin örneği yönetim kademesinde görülüyor.
Yol nereye gidiyor kesinlikle bilmiyorlar bunun yerine önce bir adım atıyorlar sonra bu adıma yer etmeye çalışırken baktılarki zemin kaygan hemen geri kaçıyorlar yani iki adım geri.
Arkaya ne dönebiliyor nede bakabiliyorlar çünkü geriye dönüş yok o yollar öyle veya böyle geçildi.
Halkımız diyorki bu kadarda olmaz yahu daha önce böylesini görmemiştik,görmedin tabi daha önce nereye gidileceğini gösteren pusula vardı elde,yani toplum cümbür cemaat program doğrultusunda ilerliyordu.
Gidilen yön kır bayırda olsa toplum ilerlemeyi sürdürüyordu şu anda öyle bir şey yok çünkü pusula elde kaldı.
Bundan dolayı aynı şeyleri yaşayacağız,yönetenler bir adım atacaklar sonra o yerin zeminini kontrol edip sağlamlığına bakacağız sonra baktıkki zemin sağlam Allahın izniyle bir adım daha atılacak.
Baktıkki zemin çamur geriye doğru yatacağız.
Pusulasız yol almak çok zaman alır onun için bir adımı atıp sonra geri gelip tekrar atmaya kalkmak haftalar alır.
Ülkeyi yönetenlerin zorluğu bu işte gidilecek yer bilinmiyor,iddia ediyorum elde pusulasız yürümeye çalışıyorlar fakat dünyada bunu başaran hiç olmadı.
Türkiye zorlukların ilk yaşanacağı ülke konumunda daha sonra çokları değil herkes aynı yolu takip edecek.
Ve biz Türkiye haritasında yaşayanlar hepimizde neyin ne olacağını bile bile bu oyuna girdik,bundan dolayı iç dünyalarımızda karşılığı kesinlikle var fakat bizler dışşal konulara konsantre olduğumuz için bunu fark edemiyoruz.
Yönetici kademede böyle işte,biz yolumuzu şaşırdık onlar tümden bunaldılar.
Ellerindeki güç ateş topuna döndü onun için kimse elinde tutamıyor ve biri birlerine atıyorlar.
Topta yuvarlanıp en son Erdoğanı buluyor oda gücü oranında kontrol etmeye çalışıyor fakat kontrol kabiliyeti ancak bu kadarına yetiyor.
Nihayetinde el yordamıylada olsa adım atmaya çalışalım mevlada yardımcımız olacaktır.
Şunuda kesinlikle iddia ederimki devlet dairelerinde çalışan ne kadar memur yada amir varsa bir o kadarı ne yapacaklarını asla bilmiyorlar.
Kimse ne iş yapmak istiyor nede işe gitmek isteyen var.
Demekki biz bir yolun sonuna geldik.