Hele geçeyim şu klavyenin başına. Aklıma bir şeyler gelir de yazarım diye düşündüm. Bir süre ekran bana baktı ben ekrana. Ne yazsam acaba?

Aslında siyaset her zaman ki gibi yine çok sıcak. Siyaset yazsam konu çok. Ama benim tarzım değil.
O konuları dostum Sami Hoca çok güzel işliyor. Bizler de yazılarından yararlanıyoruz.

Başım da bir ağrıyor ki…

Tamam, buldum yazacak konuyu. Hafızam beni yine yıllar öncesine götürdü.

Annem yemenisini kat kat yapmış başına bağlamıştı. Eli şakağında sessiz sessiz otururken:

“Çocuklar başım ağrıdan çatlayacak. Bakkala gidin bana bir gripin alın. Akşam baban gelir –ne yemek var?- diye sorar. Hiç dermanım yok.”

Annemin verdiği otuz kuruşla bakkaldan gripin aldık. Dönüyoruz. Kardeşim her şeye çok meraklı:

“Ağabey bu gripinin içinde ne var ki her derde derman oluyor?”

“Ne olacak ilaç işte.”

“Açıp bakalım mı?”

Benim –açma- dememe kalmadan kutusunu yırttı. İçinden çıkan şimdiki 25 kuruş büyüklüğündeki gripini çıkardı. Beyaza yakın kapağını da açtı. İçinde bir toz var. Ben kızdım elinden almak istedim. O vermek istemedi. Verirsin vermezsin derken içindeki toz döküldü.

İkimizde şaşkındık. Suçlanmıştık ta. Ne yapacaktık? Başka paramız da yoktu ki yenisini alalım.

“Ağabey kapağını kapatıp öyle verelim anneme.”

Ben sinirliyim:

“İçindeki ilaç döküldü. Ne faydası olacak ki?”

“Annem anlamaz belki.”

Söylediği saçma bir şeydi. Ama yapacak başka bir şeyde yoktu. Çaresiz gittik eve. Kardeşim bir bardak suyla içi boş gripini verdi anneme:

“Hadi iç anacığım. Şifa olsun.”

Annem yuttu gripini üstüne de suyunu içti:

“Ohh…” Dedi.

Fazla sürmedi. Annem canlandı. Anlına bağladığı yemeniyi söktü attı. Geçti mutfağa yemek hazırlıyor.
Birde türkü tutturdu.

Bahçelerde gör beni.
Verem ettin sen beni
Nasıl verem olmayım
Eller sarıyor seni

Biz kardeşimle sorar gözlerle birbirimize bakıyoruz.

Gripinin içindeki toz değil de acaba dışı mı ilaçtı? Hala merak ederim.

Sahi siz biliyorsanız söyleyin. Gripinin ilacı neresinde…
Ya da biz o gün ilacın plasebo etkisini mi keşfetmiştik !!!