Zordur gerçekleri kabullenmek ve zordur gerçek anlamda insan olabilmek. Bazen yetersiz olabilirsin ve bazen de içinde bitmek bilmez ihtiraslarla yaşayabilirsin. Ne yazık ki hayatın gerçeği bu, gerçek anlamda gerçek yüzünü saklarsın çoğu zaman ve itiraf edemezsin gerçekleri. Tek gerçek; hayatın acımasızlığı ve insanların duyarsızlığı, varsın sürüp gitsin bu devran, sen yeter ki kendini bil ve kabullen gerçekleri. Gerçekler elbet gün yüzüne çıkar günün birinde ve hak ve adalet yerini bulacaktır sen yeter ki sabret.
Dünyanın ve insan denen mefhumun tek gerçeği; bencillik ve duyarsızlık…
Bugünün ve yarının değişmez tek yanı; insanların doğruyu ve iyiyi kabullenemeyişi; öyle ki güç ellerinde sanırlar ama görünürde kazananlar onlar gibi görünse de aslında ebediyen kaybetmeye mahkûmdurlar. Çünkü eninde sonunda gerçek yüzleri ortaya çıkacak ve kaybeden taraf onlar olacaktır. Önemli olan geçici başarılar değil nihai zaferlerdir. Azmin, yeteneğin ve istikrarın elinden hiçbir şey kurtulamaz, gölgeler asla kalıcı değildir, kalıcı ve hakiki olan insanın özü ve gerçek, asıl yüzüdür. Maskeler düşmek için takılır. İstediğin kadar role bürün, taklitler ve içine girdiğin kalıplar parçalanıp yok olmaya mahkûmdur er ya da geç…