karıma mektup
Güneşin doğuşunu görmek zorunda kalanların hayalleri kadar derin sana olan tutkum.
Ve toprakla geçinenlerin parmak uçlarındaki çatlaklar kadar sadece aramızdaki uçurum Rüyalarımda bir dağ köyü var Ve yalnız bir günebakan Ve toprağı yaran mantarlar meşe diplerinde Nemli, ılık bir ilkbahar Ve gözlerin açılıyor o aynı sabaha En kimsesiz En cesur haliyle. Oysa yetişebilseydim menziline Binlerce yeşil yaprak olacaktım her bir dalına Ve yağmur dolacaktım köklerine. Fakat sen her şeye rağmen Sen umut Sen neşe Sen kahkaha Sen hayat oldun yine de bize. Hakkını helal edermisin bana... Ve bir tanem!!! Sensiz uyandığım o lanet olası her sabah Bir boyoz bölündü ikiye Yarısı sen oldun Yarısı ben |