Puslu Yayıncılık

Aşk ölümden bir harf kısa olsa da, ölüm saniyelikti ama aşk sonsuzdu. Ölüm koca bir boşluktu, belirsizdi, aşk ise dolu doluydu. Sevgi, vefa, fedakârlık, acı, mutluluk, gözyaşı, kahkaha vardı. Ölüm bir kurşuna gebeydi sadece, oysa aşkı sırtından bile vuramazdı kimse. Aşk göğsünü gere gere korkmadan yürürken, ölüm pusuda beklerdi. Kalleşti, korkaktı, sessiz ve sinsiydi ölüm.Bu yüzden ölüm Ahmet'leri..»»

Aşk ölümden bir harf kısa olsa da, ölüm saniyelikti ama aşk sonsuzdu. Ölüm koca bir boşluktu, belirsizdi, aşk ise dolu doluydu. Sevgi, vefa, fedakârlık, acı, mutluluk, gözyaşı, kahkaha vardı. Ölüm bir kurşuna gebeydi sadece, oysa aşkı sırtından bile vuramazdı kimse. Aşk göğsünü gere gere korkmadan yürürken, ölüm pusuda beklerdi. Kalleşti, korkaktı, sessiz ve sinsiydi ölüm.Bu yüzden ölüm Ahmet'leri..»»

Bir güz gecesi gökyüzü aniden aydınlanıverdi. O an farkına vardıki artık Yılan değildi. Nasıl olmuşsa olmuş, Ejder'e dönüşmüştü. Belki eskiden beri hep Ejder'di de, kendini onca sene Yılan sanmıştı.»»

Benim adım Mustafa...  Siz beni Mustafa Kemal Atatürk olarak tanıyorsunuz. Türkiye cumhuriyeti'nin kurucusu ve Kurtuluş Savaşı'nın baş mimarıyım. 57 yıla sığdırılmış bir çok anı ve olay...   Yaşadıklarım sadece benim değil, bir ulusun inşa edilmesinin kaderiyle birleşti.       »»

Bir hüzün...Herhangi bir hüzün...Şeklini,formunu,kokusunu kestiremediğim;duyuların hepsinden bağımsız fakat hepsinin üstünde bir hüzün...Tüm umut kapılarına kilit vurmak değil de duvar örmek gibi bir hüzün...Toprağı çamura,çamuru aşka,aşkı imkansızlığa taşıyan bir hüzün...Senin fizikteki gücünün karşısında formüllere terazisini şaşırtan bir hüzün...Öyle böyle değil, hakikaten hüzün...Kendi gidecek..»»

Biz insanlar, yaşam denilen mozaiğin içinde farklılıklarımız ve hikayelerimizle var oluruz. Yaşamın tümü içinde birey olarak önemli değiliz. Öldüğümüzde boşalan yeri hemen başka bir birey doldurur, mozaik bozulmaz. Ama hikayelerimiz ölmez ve kaybolmaz; anılarda, parça parça da olsa insanlığın deneyimi olarak yaşar durur. Avukatlık yaşamım süresince yüzlerce dosyada, yüzlerce insanla tanıştım. İzin..»»

Tanrım, bir an mutlu oldum. Bu, bir insan ömrü için az şey mi? Dostoyevski’nin 1848 yılında yazdığı uzun öykü; dört gece ve bir sabahtan oluşur. Petersburg’un uzun beyaz gecelerinin birinde âşık olan utangaç ve yalnız hayalperest kahramanın lirik bir iç döküşüdür. Masum bir kızın varlığıyla aydınlanan günleri ona, geleceğiyle ilgili umut verirken aşkını dördüncü beyaz gecede kaybeder. Böylece, ..»»

'Haklıydı , raslantılar sonucu birbirimizi bulmuş ve kaybetmiştik. Neden olmasın ? Belki orada bir yerde bizim gibi başkalarını da bulabilirdik... Arkamızda yanan bir orman, önümüzdeyse bizi bekleyen bilinmeyene doğru; karanlığın içinde yürümeye başladık. Sessiz bitkin ve umutsuzduk…' '…Yürüyor, yorgun düşen bedenimi, düşüncelerimin arasında kaybolan ruhumla birlikte oradan oraya sürüklüyord..»»

‘‘Haklıydı , raslantılar sonucu birbirimizi bulmuş ve kaybetmiştik. Neden olmasın ? Belki orada bir yerde bizim gibi başkalarını da bulabilirdik… Arkamızda yanan bir orman, önümüzdeyse bizi bekleyen bilinmeyene doğru; karanlığın içinde yürümeye başladık. Sessiz bitkin ve umutsuzduk…’’ ‘‘&hel..»»