Peron Kitap

Nefesim, hastalıklı birinin yaşam kulacı Deniz derin, martı çığlıklı Sevinmeliyim çünkü Seni soluyorum   Sesimiz olsa, sözümüz olacak Henüz köşeden geçmemiş ilk aşkımız Ve beklemek denen zaman aşımı Hiç uğramamış yanımıza Kırmızı bir metal Paslanırken kaburgamda         »»

Her seferinde aynı şeyleri tekrarlıyordum ben de. Zaten öyle olmaz mı ? Yerküre, uzayın sonsuz boşluğunda öylece döner durur. Koskoca evren dururken, hep aynı yerlerde kalır. Geceden çıktığını zannedersin her gündüz ama sonra yine gece olur. Kıştan çıktım diye düşünürken o yaz başı sonra yine kış olur. Biz insanlar da tıpkı bir gezegen gibi tekrar tekrar aynı şeyleri yaparız. Aynı karanlıklara gir..»»

Aziz Gülmüş Diyarbakır’ın Mardin kapısında sekiz çocuklu ailesinin altıncı çocuğu olarak doğdu. İlkokul, orta ve Ticaret Lisesi eğitiminden sonra Anadolu Üniversitesi İşletme Bölümü, ardından Dicle Üniversitesi Eğitim Fakültesinde Pedagoji okudu.     1980 Askeri darbesinde 27 ay cezaevinde yattı. Çeşitli kamu, kurum ve kuruluşlarında eğitimci olarak görev yaptı. Öyküler..»»

Arka Kapak Yazısı     Al yazmanın ucuna mı sildin gözyaşlarını? Ağıdını hangi dağa haykırdın Mahi? Kıraç bir toprak sandığın bedeninde Nasır tutan ellerinle kaç kundak beledin? Ak sütünü akıttığın toprak Damar damar çatladı mı Mahi? Umuduna kurban olduğum Mavi gözlerine kim oturttu hüznü Bilmez misin Bu dünyada ki en güzel mavi senin gözlerinin içinde Deniz..»»

Al yazmanın ucuna mı sildin gözyaşlarını? Ağıdını hangi dağa haykırdın Mahi? Kıraç bir toprak sandığın bedeninde Nasır tutan ellerinle kaç kundak beledin? Ak sütünü akıttığın toprak Damar damar çatladı mı Mahi? Umuduna kurban olduğum Mavi gözlerine kim oturttu hüznü Bilmez misin Bu dünyada ki en güzel mavi senin gözlerinin içinde Denizi de orada bulurum, gökyüzünü de ..»»

Miskin kerhanesini Ve muazzam bir yokluğu Altı günde yarattı   Ah’ım Yedinci miskindi Yoktu yani Onca yokluk içinde bir yok Yaratılmamıştı Yedinci yalanına ilk kendimiz inandık Bize bir miskin lazımdı Ben miskin olamayacak kadar mecalsizim     »»

“Thaless Al-Rhazess, özyaşamsal öykülerden yola çıkan düşsel serüveninde olmamanın, olamamanın öyküsünü anlatmaya devam ediyor. Ankara’dan Tunceli’ye, Romanya’dan İstanbul’a savrulan, ‘ben’ olmayı ve yaşamı sorgulayan bir göç öyküsü…”       »»

Senin için yazılmış şiirimi, sana okutamayacak mesafelerden dinletiyorum. Bu acının bir dermanı yok. Bir gün sokak lambasının ışığı vururken kirpiklerime uzandığım bankta Kimsesiz kaldığımı anlayacak birine denk gelirsem ona ; Yaşıyor olmanın bedelinden bahsedirim. Mesela : ahirete dek bir şiir de senin adına yudumlamak zorunda kalmayı dile getiririm. Ya da çok sevdiğim halde yan..»»

  Kestim attim kafamdaki suçu Yüzüme kavuştum. Bir çocuğu alip rahmimden öpemedim, doğru. Bir çocuk saçlarimi öpemeden kesip attim örüklerimi, doğru. Sorma ilk kim öptü saçlarimi. En çok öpenler kirdi… Kirilmiş olanin ardina düşerken yoruldum.     »»