Edirne'den Kars'a kadar, Cennet misali yurdum var
Balkanlardan Türkistan'a, her taşında hatıram var.
Ezelden ebediyete, her çağa bir mühürüm var
İnsanlığa yol gösteren, Anadolu çocuğuyum.

Dedem Korkut Masalları, şaibesiz destanlardır
Göklerin güneşi varsa kainatın dolunayı;
Farabi, Ahmet Yesevi, Hacı Bektaş, Mevlana'yla
Yunus gibi ahtı güzel, Anadolu çocuğuyum.

Yaradan'ın inayeti; onca diyarlar gezmişim
Güzel Türkçe'm lehçe lehçe; atalardan icazetim.
İşim olmaz -izmlerle, kitabım, kitabelerim
Karanlıklardan müptezel, Anadolu Çocuğuyum.

Fetihlere baş koymuşum, neyleyim, köşkü, sarayı
Bahar yağmurunda geçtim, akıncılarla Sina'yı.
Pusulam Seher Yıldızı, rehberim Hak kelamıydı
Hişam'a* boyun büktüren Anadolu çocuğuyum.

Yenilmez armadam vardır, Aden'de, Prevezede
Anıt anıt adım vardır, Bağdat'ta, Nazlı Budinde.
Tükenmez miadım vardır, her sahada, her devirde
Ham demire biçim veren, Anadolu çocuğuyum.

Hudutta, sırtlan peşinde bükülmez kolum, mızrağım.
Tarlada, işin başında, ter kokar, gömleğim, bağrım.
Kına gününde, düğünde, gül kokar kızım kızanım
Lisanlarda darb-ı mesel, Anadolu Çocuğuyum.

Dağları duman alınca, gönlüm galeyana gelir
Harplerim yaman olsa da, özüm gamalı değildir.
Dünden yana alnım açık, soyum insan-ı kamildir
Mazlumlara kanat geren Anadolu çocuğuyum.

Pervasızca kim kayırdı , Ermeni, Sırp'ı Urum'u?
Asırlarca sefa sürüp , testilerini doldurdu.
Memleketim kan ağlarken, her biri kahpece vurdu
Namertlere diz çöktüren Anadolu çocuğuyum.

Emperyalizmin kisvesi, yüklü sermayesi varsa
Hepsinin cüssesi kadar, Çanakkale'nin sesi var.
Coşkuyla marşlarım çalar, yazılı destanlarım var
Atatürk'ü başbuğ bilen, Anadolu çocuğuyum.

Hişam: Ebu Cehil'in gerçek adıdır.


Ömer Çelik