[ italik ]
Beni böyle bırak,var git yoluna,
Yola gelip bana,dönsen ne çıkar,
Keskin hançerini,soktun bağrıma,
Kolumu kanadı,kırsan ne çıkar.




Bir çılgın uğruna,bozdun yuvamı,
Bundan gayrı bana,dönsen ne çıkar.
Böylece bırakmak,bana reva mı,
Yuvamı dağıttın,yaksan ne çıkar.




Çocukların evde,der annem nerde,
Ağlattın yavrunu,sevsen ne çıkar.
Üç yaşında Ayşem,yandı ateşte,
Ateşi söndürsen,sarsan ne çıkar.




Gece gündüz uyku,girmez gözüme,
Gelip te uyutsan,yatsan ne çıkar,
Ne vardı alçağın,zengin evinde,
Başına kınayı,yaksan ne çıkar.




Layık değilsin sen,benim sevgime,
Sevgi sunup dönüp, gelsen ne çıkar.
Bahçemde açılmış,gonca gülüme,
Gülleri sulasan,dersen ne çıkar.




İstersen git artık,herkes yoluna,
Bir daha görüşmem,bundan ne çıkar.
Hüdayi der çocuk nimettir bana,
Yarama tuz bastım,senden ne çıkar.

16.09.2014//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN