İçimdeki sessizlik !
Ellerimde yüreğimi hissetmek gibi.

Hatıralar suspus,
Aceleci, bitkin ,suskun ve edalı.
Siyah beyaz fotoğraflarda donmuş sözcükler.

Ruh yorgun.

Yorgun, fütursuz ve perişan….
Gülmek isteyen,ağlayan kimi zaman,

Düşünen,düşündükçe isteyen !
Bir beden,bir de ben.

Geceye tılsımlanmış ayın, gözlerinden süzülen hazan,
Gül yapraklarında.

Ceviz sandıklarda bekliyor
Naftalin kokulu düşler.

Sarı renge meftun olmuş yürek dalgalarım
Buğday başaklarına arkadaş.

Gecenin koynunda ki sessizlik nidasında
Bir umut,birde ben !

Köşe bucak saklanmış gülüşler
Kara mısraların tutkulu isyanlarında.

Geçmişin öyküsünde bir haki rengi yüz
Ölüm uykulu karanlığı aşıyor.

Anlamsız cümlelerimi siliyor
İçimdeki sessizlikte susuyorum.

Geleceğin hatırına,

Bir damla mavi hatırına,

Bir anlık ışık hatırına ,

Susuyorum !

İçimdeki sessizlikte ,uğuldayan hep uğuldayan,
Bir orman gibi susuyorum
Kaybettiklerime yanmadan.

Ne dersin ?
Kalemimde çoğalır mı artık sözlü şiirler ?

Ya da.!
Yeniden mi doğar içimdeki sessizlik ?

Yüksel Bey Ocaktan.