Bir GÜVERCİN OLSAM;
kanat çırpsam uzak ufuklara,
hayallerimle kucaklaşsam...

Denizleri ovaları aşabilsem içim içime sığmayarak,
yükselebilsem gökyüzüne,
çıkabilsem sarmaş dolaş olabilmek için ta bulutların üzerine ...
Seyreylesem ormanları, ırmakları kuşbakışı,
görebilsem amaçlı insanlar ile küçük hesaplı insancıkları......

RÜZGAR olup; esebilsem poyraz misali,
vurabilsem sahilleri yamaçları,
okşayabilsem yaprakları dalları,
sitem edebilsem,
sarabilsem bedenlerine dokunarak ağaçları...

Koklayabilsem rengarenk çiçekleri,
buse kondursam gül benizlerine,
yayabilsem doyumsuz kokuları uzak illere..

Coşturabilsem okyanusları,
isyana sürüklesem dalgaları,
heyecanlansalar engin denizlerin genç aşıkları,
görebilsem sıcacık sarılışları
ve gizemli buğulu bakışları!.......

YAĞMUR olup; yağabilsem bardaktan boşanırcasına
ve iğne ucu kadar yağmadık yer bırakmamacasına...
Kurumuş topraklara, çorak kalplere hayat verebilsem,
umutlar yeşertip gönüllerde hüzünleri silsem...
Temizleyebilsem yeryüzünü çamurdan tozdan,
gönülleri kirden ve şerefsizleri onur israfından....

GÜNEŞ olup; doğabilsem gecelerin üzerine,
yarabilsem karanlıkları,
engin şafakları kızıla beleyip,
sabahlara çevirsem akşamları...

Aydınlatabilsem yaşama küsmüş köhne gönül kapılarını,
silebilsem cehalettin izlerini zihinlerden,
kurutabilsem sırılsıklam olmuşları, bitmez tükenmez çilelerden...

Tebessüm olsam donuk çehrelere, sönük bakışlara,
gamze olsam gülücüklere
ve dokunabilsem haykırışlara...


-Zafer Yanık-



[ italik ]