ölüler dirilmez saçlarını okşayamaz
bize kalan yarım bırakılmış bütün sevdaları yırtmak
artık eşiklerde durma yakma mumları bekleme

gitmeye karar vermiş her küskünün
bir vagon dolusu cesedi vardır
şehirlerin bir tek mezarlıklarında anısı
bir de öldürdüklerinin sevda acısı eteklerinde

yarım yamalak kalır her veda
ve utansın diye şehir gölgesini bırakır kuytulara
dokunma dokunma bana
şimdi dökülürüm şuracığa
toplayamazsın.

cam kırığı kesikler bırakırım ellerine
ince bir sızı bırakıp yüreğine
yağmalarım lime lime
dokunma
şimdi bir mavi bakarım gözlerine
ağlayamazsın

artık gidiyorum
delik bir çoban heybesine doldurdum tasımı tarağımı
eyvallah diyeceğiz
ne kalmışsa bize dökülmeden
ama sen düşme heybemden ezilirim sonra
dilinde baharlar büyütmüş her küskünün
şuncacıkta olsa bir sözü kalmıştır aşığına