[ italik ]


Kasabanın delisi
Yama tutmaz yırtık
Düğümsüz bohça
Hesapsız haspa
Kabul, suçluyum
Vurulacaksa birinin başı
Benim o!

Şaraba ekmek banıp doymak,
Dört nala belâya koşmak,
Suda yangın çıkartmak,
Ve hâlâ elma şekerine kanmaktan hükümlü,
İnadına dik...
Kurulmuş darağacı,
Arıyorsanız bir ceset adayı
Benim o!

Boyumu aşmış ayıplarım,
Şapkamın altında saklı aykırı inançlarım,
Kaybettiğim hükümsüz kimliklerim var
Ve tüm öğretilerin köküne kibrit suyu sıkmışlığım.
Evet;
Dikenim, güllük gülüstanlık bahçenizde,
Kurutun kökümü...
Varsa yolunacak bir ot,
Benim o!

İhtimallerle yaşamaya başkaldırıp;
Keşkelere sahip olmadım.
Olsun varsın,
Böyle de mutluyum.
Hint fakiri kadar belkisiz,
Sokak çalgıcıları kadar gamsızım.
Kim bilir;
Belki de bu yüzden aşksızım...
Hayatı pembeye boyamaktan suçlu,
Hatta yüzde yüz kusurlu,
Bulamadınız mı hüznün çekirdeğindeki uru
Benim o!

Demişsiniz ki; 'ondan ne köy olur, ne kasaba'
Ruhunuz duymadı, sahiplendim
Benim avuçlarımda koca dünya.
Doğru; biraz destursuz,
Hayli fütursuzum.
Fırtına çıkartmayın bir bardak suda,
Gerek yok ki karmaşaya,
Kendi yaşımda da boğulurum.
Yangın yeriyken içi, tinine körükle inen
Asılacaksa kıyametin suçlusu, buradayım...
Benim o!



Sizin yangınlarınız bende kıvılcım,
Aşk dediğiniz işgâlden ibaret.
Ben;
Bir avuç aşkla doymam.
Aşkoburum;
Eros çekti okunu,
Gönüllü hedef oldum.
Ne ait, ne sahibim,
Günahı boynuma,
Sevdiğime kulum.
Talibim tek gidişlik bilete cehenneme
Ateşe yalın ayak yolcu
Benim o!
Bırakın gideyim yoluma
Siz veremediniz payımı,
Belâmı kendim bulurum!