'Gecen aydın olsun
aydınlık yarınlarına
güller serilir şimdi
gönüller diyarına'...


'Güller açmış kalp otağında
Yedi gül sunar gönül diyarında
Ne elem kalsın ne keder canda
Gül seyrine gül kokar kalp ağında'...

Sahi yağan yağmur,toprağına kavuştu sevgilim, sen bahara müjde gönlüme sevinçsin şimdi, 'gönlümde açan yedi gülsün'! Çünkü;gülen gözlerin/ gözlerim sevgilim...

Elem keder ile geçen ömrümüze mutluluğun/mutluluğu yakışır inan sevgilim...
Adını bilmez suretini tanımaz neredesin? Onuda bilmez bilinmezlikler için de...

Sana yazılan yazıları bizzat üzerine alırsın belki de! Velâkin gerçeğe revan olman gereken bir ömür var ay aydınlık yüzün yüzüm sevgilim...

Şu güneşin yüzünü dönüşü sana benzer!
Doğuşu bana benzer ise biz neden hale ayrı yerde ayrı mevsimler de! Gökten ayrı/ ayrı yağıyoruz toprakta birleşip bir bütün oluyoruz yağan yağmur sevgimiz ise toprak yine bizi bağrına basan sevgilim...

Yalnızlığıma; yankılanan en derin ses senin sesin olmalı senin yüzünden başka kimi görmeli gözlerin/ gözlerim aziz sevgilim...

Umut ,umut yeşeren bahar dallarım...
Fırat nehri kadar kederim denizler kadar umman gözyaşlarım...Gökyüzü kadar asildir şimdi o bakmaya kıyamadığım asil yüzün /yüzüm gönlümüz aziz sevgilim.



Bir tutam seni eksem göverir gönlüm bozkurt gibi dağlarımız 'ne eksem sen yeşerir gönlümden' ismi sen cismi sen senin ile var olan gerçeğin olmayan ve bilinmeyen o hayal ettiğim o asil hayalim ile gelecek yıllarıma hasret ile beklemekteyim ve beklemektesin hiç birbirini tanımayan iki yabancı... Yazılarımı hasretle beklemekte olduğunu hissediyorum. Olmayan bir insan olmayan gerçek ne kadar hayal edilir ise o kadar çünkü bu sevgiye revan olmak benim ile senim ile bizli günlere var olmak sevgilim...
Baki selam öz göğüm canyarım yıldızlı dizeler yolluyorum gönül yarıma kalbinden öperim sevgilim....