5
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
206
Okunma
Belki de ben
hep susmayı tercih ettim.
Bir sözcüğün yeteceğini düşündüm
hislerimi anlatmaya
Belki seni seviyorum demek yeter sandım.
Seviyor sevmiyor yapmak istemedim hiç
En sevdiğim çiçeğin
yapraklarının koparılmasına kıyamam diye.
Belki de,
beni hiç sevmeyeceğini bilerek sevdim seni.
Sevdim işte belkisiz.
Belki ben hâlâ
senden dinlediğim şarkıları seviyorum.
Belki bir rüyaydı bu,
yarısı senin uykunda,
yarısı benim uyanıklığımda kalan.
Belki de hatırlamak
unutmaktan daha acıydı
bu yüzden seni
kendimden de çok sevdim.
Ama bil ki
Her “belki”nin içinde
bir “keşke” vardır.
Ve ben hâlâ
o “belki”nin kıyısında bekliyorum.
Belki diyerek...