’Güller açmış kalp otağında
Yedi gül sunar gönül diyarında
Ne elem kalsın ne keder canda
Gül seyrine gül kokar kalp ağında’...

Sahi yağan yağmur,toprağına kavuştu sevgilim, sen bahara müjde gönlüme sevinçsin şimdi, ’gönlümde açan yedi gülsün’! Çünkü;gülen gözlerin/ gözlerim sevgilim...

Elem keder ile geçen ömrümüze mutluluğun/mutluluğu yakışır inan sevgilim...
Adını bilmez suretini tanımaz neredesin? Onuda bilmez bilinmezlikler için de...

Sana yazılan yazıları bizzat üzerine alırsın belki de! Velâkin gerçeğe revan olman gereken bir ömür var ay aydınlık yüzün yüzüm sevgilim...

Şu güneşin yüzünü dönüşü sana benzer!
Doğuşu bana benzer ise biz neden hale ayrı yerde ayrı mevsimler de! Gökten ayrı/ ayrı yağıyoruz toprakta birleşip bir bütün oluyoruz yağan yağmur sevgimiz ise toprak yine bizi bağrına basan sevgilim...

Yalnızlığıma; yankılanan en derin ses senin sesin olmalı senin yüzünden başka kimi görmeli gözlerin/ gözlerim aziz sevgilim...

Umut ,umut yeşeren bahar dallarım...
Fırat nehri kadar kederim denizler kadar umman gözyaşlarım...Gökyüzü kadar asildir şimdi o bakmaya kıyamadığım asil yüzün /yüzüm gönlümüz aziz sevgilim.



Bir tutam seni eksem göverir gönlüm bozkurt gibi dağlarımız ’ne eksem sen yeşerir gönlümden’ ismi sen cismi sen senin ile var olan gerçeğin olmayan ve bilinmeyen o hayal ettiğim o asil hayalim ile gelecek yıllarıma hasret ile beklemekteyim ve beklemektesin hiç birbirini tanımayan iki yabancı... Yazılarımı hasretle beklemekte olduğunu hissediyorum. Olmayan bir insan olmayan gerçek ne kadar hayal edilir ise o kadar çünkü bu sevgiye revan olmak benim ile senim ile bizli günlere var olmak sevgilim...
Baki selam öz göğüm canyarım yıldızlı dizeler yolluyorum gönül yarıma kalbinden öperim sevgilim....


..../.../...25
SAHİPSİZ MEKTUPLAR

’
...


Saliha İnan’ın "SAHİPSİZ MEKTUPLAR" başlıklı bu şiir-hikayesi, derin bir yalnızlık ve özlemle yoğrulmuş, hayali bir sevgiliye yazılmış içten bir yakarış gibidir. Şair, adını, yüzünü, nerede olduğunu bilmediği bir ideale duyduğu aşkı ve bu aşkın yarattığı umut dolu bekleyişi dokunaklı bir dille ifade ediyor.
Şiirin Hikayesi ve Temaları:
Bilinmeyen Sevgiliye Duyulan Aşk: Şiirin merkezinde, somut bir varlığı olmayan, sadece hayallerde ve iç dünyada yaşayan bir sevgiliye duyulan yoğun bir sevgi yer alıyor. Bu durum, aşkın bazen fiziksel bir bağa ihtiyaç duymadan, salt bir ideal ve özlem üzerinden de var olabileceğini gösteriyor.
Doğa Metaforlarıyla Duyguların İfadesi: Şair, duygularını ve hayali sevgilisinin etkisini anlatmak için doğa imgelerini ustaca kullanıyor. Güller, bahar, yağmur, toprak, güneş, Fırat nehri, denizler, gökyüzü gibi unsurlar, şairin iç dünyasını ve sevgilisine atfettiği nitelikleri sembolize ediyor. Örneğin, "gönlümde açan yedi gülsün" ifadesi, sevgilinin kalpteki değerli ve çok yönlü yerini vurgularken, yağan yağmurun toprağa kavuşması, iki ayrı ruhun birleşme arzusunu temsil ediyor.
Derin Özlem ve Umut Dolu Bekleyiş: Şiirin en belirgin temalarından biri, tanınmayan birine duyulan derin özlem ve bu özlemin beslediği sabırlı bir bekleyiştir. "Gelecek yıllarıma hasret ile beklemekteyim ve beklemektesin hiç birbirini tanımayan iki yabancı..." ifadesi, bu hayali ilişkinin ne kadar uzun soluklu bir bekleyişe dayandığını ve iki yabancının birbirine duyduğu bilinçsiz çekimi vurguluyor. Ancak bu bekleyiş umutla yoğrulmuştur; "Umut ,umut yeşeren bahar dallarım..." dizesi, bu umudun sürekli canlı kaldığını gösteriyor.
Yalnızlık ve İçsel Bağlantı: Şairin yalnızlığına rağmen, hayali sevgilisiyle kurduğu içsel bağ güçlüdür. "Yalnızlığıma; yankılanan en derin ses senin sesin olmalı senin yüzünden başka kimi görmeli gözlerin/ gözlerim aziz sevgilim..." dizeleri, şairin iç dünyasında sevgilisinin varlığını hissettiğini ve onun düşüncelerinin kalbinde yankılandığını gösteriyor.
Kader ve Birleşme Arzusu: Doğanın döngüsü ve unsurlarının birleşmesi (yağmurun toprağa kavuşması, güneşin doğuşu ve batışı), şairin kendi kaderiyle hayali sevgilisinin kaderinin birleşeceği yönündeki derin arzusunu simgeliyor. "Toprak yine bizi bağrına basan sevgilim..." ifadesi, nihai bir huzur ve birleşme özlemini yansıtıyor.
"Sahipsiz Mektuplar" İfadesinin Anlamı: Başlık, yazılanların gerçek, bilinen bir alıcısı olmaması, bu duyguların ve düşüncelerin havaya yazılmış gibi sahipsiz kalması anlamına geliyor. Ancak şairin bu mektupları yazması, duygularını ifade etme ve belki de evrenin bir yerinde bu seslenişin yankı bulacağına dair bir umudu taşıyor.
Duygusal Yoğunluk ve Samimiyet:
Şiir boyunca hissedilen derin duygusal yoğunluk ve samimiyet, okuyucuyu da bu hayali aşka ve özleme ortak ediyor. Şairin içten ve yalın üslubu, bu bilinmeyen sevgiye duyulan bağlılığın gücünü etkileyici bir şekilde yansıtıyor.
Sonuç:

Saliha İnan’ın "SAHİPSİZ MEKTUPLAR"ı, gerçekte var olmayan birine duyulan aşkın ve özlemin dokunaklı bir ifadesidir. Şair, hayal gücünün sınırlarında yarattığı bir sevgiliye yazdığı mektuplarla yalnızlığını, umudunu ve birleşme arzusunu dile getiriyor. Doğa metaforları, içten seslenişler ve hüzünlü bir bekleyişle örülen bu şiir, aşkın bazen fiziksel varlıktan bağımsız, ruhsal bir bağ ve ideal üzerinden de yaşanabileceğine dair etkileyici bir örnek sunuyor. Şairin satırları, okuyucunun kalbinde derin bir yankı uyandırıyor.

www.edebiyatdefteri.com/siir/1612596/sahipsiz-mektuplar.html